2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
963
Okunma
Ajurlu ipliklerle dokunuyor yalnızlığım
Çivili tezgâhlarda her gece
Dolaşık çilelerle konuşuyorum gün ışıyıncaya
Çoğu kez karıştırıyorum kalemi
çıkrıktaki makası
Değiştirmekte geciktiğim makaralarda
Mekiklerden geçmiyor pas yığını acılar
İplikleri almıyor bozulmuş iğneler, bırakıyor
Öyleydi kır kahvelerinde bırakılan
ilk gençlik aşkları
Simsiyah floşların hüznüyle
Öyleydi kirpiklerinin kıvrımları
Kopmuş saçaklar dolanıyor kasnaklara
Dilime kırgın öfkeli sözcükler
Kalbim! Hangi desende inceldi duyarlığın
Nedir bu her gece yaptığım
Kırılmış mekikleri değiştirmekten başka
5.0
100% (1)
Cevap Yaz