Babamdı
Nefesi öfkeler açtıran
Nikotinli zambak

Uzak kasaba yalnızlığı
Genelevde saklı sevgili
Gömlek cebinde pişmanlık aynası

Babamdı
Rakının ergen beyazlığına karıştı
Çay boylarının külhanbeyi arkadaşlığı

Dayı tezgâhında bıçkın çırak
Dokumacılığın delimsirek toylağı
Yâd ellerde aşkın usta

Babamdı
Riyaziyede öğretmen gözdesi
Orta ikiden ayrılan

Ata sanı demez
Taşarmış küpten ‘dana’ denince
Dövüşlerin bükülmez bileği

Babamdı
Baldıranlı ürperişlerdi sevda değil
Bakışlarında üveyliğin geçmez eğrisi

Ufaraktan bir kadın yine
Harfi harfe kendi ulamış
Haşhaşçiçeği renginde çocukanne

Babamdı
Ortaokul defterimde kenar çizgisi
Ben sarı yapraktım o korkulu ırmak

Mevsimi yok saati bellisiz
Gönlümün bendini yıkıp duran seldi
Ilgaz’dan esen rüzgâr titreten soğuk

Babamdı
Cömertliğe yazgılı ömür
Zümrüdü Anka’nın uçtuğu ihsan

Bitmeyen kışlar kuzine sıcağı
Yazlık sinemaya komşu incir ağacı
Öksede bir kuş gibiydi yürek

Babamdı
Hoşgörüsü az sorgusu acı
Üsküdar’da çitlembikli zaman

Radyoda kısa dalga bir keder
Sabahlara dek kolla çalıştırdığı makine
Simli saçaklar Zeki Mürenli günler

Babam mıydı
Eski istasyonun orda kaç rüyada
İçine düştüğüm kuyu yıldızsız karanlık