reddediyorum
bu şiir asla yazılamaz
bu öykünün sonu getirelemez
reddediyorum
bu aşk sonuçsuz bekletilemez


tezatlarım gözlerimin yuvalarından çıkacak gibi
biçimsiz kumaşların
zikzak dikişleri sanki
düz yola yazılmış da duramamış
ortası delik liraların hafif kuru olmuş da
ucuz hesaplardan satılmış

her şeyim el altından suya akıtılmış

deli olduğumu sananlar var
kuyuya attığım taşların hesaplarını soranlar
halbuki çıkartmak için uğraşmadım ben
ömrüm on beş değil on altıdan sonra dedim
sen çoktan yitirilmiştin


olmaz asla yazamam bu şiiri
kelimelerimi kifayetlerinden soyup
soğana çeviremem asla
kokutamam reyhan bahçelerini
çıplak bırakamam yeni açmış akasyanın çiçeklerini
ansızın bir doluya tutulur belki


doldum da buz taneleri misali yağdım yeryüzüne
yerlere serildim kelimelerim hatrına
imla kurallarına yenik düştüm
ölü şairler yargıladı beni
ondan yazamam dedim ya
bulurlarsa kehanet alemine terkedecekler
kalem tutan ellerimi




z&y