Her dem tekmil duruyor zaman
Tükendiği etimizde
Damarlarımızdan akarken kan
Bir hayalden bir hayale
Sıçratıyor ruhumuzu

Her gece münadi
Her sabah bir ezan
Uyanmış kavgaları sivrilterek
Başlıyor ve büyüyor

Niyetsiz esen her rüzgarda
Taşınan tesadüflerin kokusu
Bulaşırken göğümüze
Bir yağmur hengamesiyle yağıyor
Gözlerimizden ah

Bahar ve kırkikindi yağmurları
Göz çukurlarımızda birikiyor
Kardeşçe

Şimdi yarınlı bir dua dillensem
İçinde aşk olacak korkusu başlıyor
Yolumu bölerek
Susmuş kendimle kalakalıyorum o an

Nerde o eski yiğit yüreğim
Hiçbir aşka yenilmeden sevebilen
Ve sevdikçe hakkını vererek
Kelime kelime söylenen
Misafirliğim

Ah arlanmış bir türkü gibi yahut
İstanbul dan gelmiş kocaman bir umut
Müjdelenen mutluluklar
Konuştukça çoğalan ırmakları ufkumun
Sonra gözleri bir yokuşta kalmışta durmuşçasına
Sabırla bana bakan sevgili
Ah nerdesiniz hala
Gelmediniz
Yüreğim yollarınızda kaldı
Tekmil sevmelerimle beraber