bıçak açmıyor midye ağızlı anılarımın dudaklarını
susuyor kilitleniyor incisini yitiren istiridyelere inat
içimde bir cenin gibi gizliyorum serencâmımı


bir çift sunanın gezindiği
durgun yemyeşil bir gölün dibindeyim haylidir
kimse fark etmiyor milden yatağımda ölmeye yattığımı


delirmiş bir inatla
su yüzüne çekilmek isteniyorum geceleri
katlime ferman çıkaran
o eski haziran gecesi gibi bol yıldız kırpıntılı bir çift göz
kazımak istiyor kabuklarıma tutunmuş yosunlu mısraları


saçlarımdan sürümek istiyor yeni sevdaların akıntısı
bilmezler ki
nâfiledir

olduğu yerleri çoktan terketmiş avunmalarım
beyhûde olduğu yerdeyim artık unutmaların

vazgeçmelerin öldürdüğü yerde
bırakıp geçmiş gönlüm aklımı

ne kendime âşinalığım kaldı
ne de bir başka denizin kıyılarına merakım

bırakın

bırakın
kimse bilmesin
o durgun ve yemyeşil gölün dibinde
son demini beklediğim rindâne misal hayatımı

ve kimse fark etmesin
yarım bir tebessümle kalsın yüzüm dost gönüllerde

bilmesinler
milden yatağımda ölmeye yattığımı...


CEYDA GÖRK
28 haziran 2008............16.02