Su sığındığı yerden çıktığında
Gün hızını bulduğunda
Yol açıldığında umuda
Yahut uykusu çalınmış bir gecenin içinden
Bir yıldızla kaydığında
Hayata
Gel mislince korkunu getir
Kavgalardan topla öfkeni
Ezilmiş yarınından çıkarıp
Hıncını uyan
Az kalmak yoktur kitabımızda
Ya hiç olursun
Ya da hepten var olursun
Bu şahaneliğin koynunda

Bulut kederli olduğu mahfesinde
Büyürken yüzünü habire
Hangi ayna gösterecek
Ve hangi korkuyla söyleyecek şarkısını
Yüreği perdeleyecek hangi maskesi kibrin
Öğün olacak zamana
Acı kurtulup kavuştuğunda sahibine
Kendi misali seviyorken hevesini
Aşk hicap ediyorsa icabında
Hangi inlemesi avutacak tutkusunu
Bu cilalı mutluluğun

/

Yok yok
Ucuz olsun diye çok değil bu umut
Bir çok zamanın içinden çekip geliyorken
Birikti susmasını söylemesini
Alnı yerden kalktığında da
Gözü içine bakıyordu
Dışarısı yok misali
Sevişiyordu ırmağın yordamınca
Prangası bildiği özgürlüğünce
Sayılıyordu göğün steplerinde

Şimdi çift mahreçli hükmünü
Okuyor esenliği
Yarın sabah duyduğunda dünyası
Ahret kardeşliğine ermiş bir kanaatle
Sevecek
Ve bir daha asla kağıt üzerinde kalmayacak öfkesi