6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1318
Okunma
inceldiği yerden kopmuyor hayat
ortalık darmaduman efkâr
tuttukça nöbeti tütsüler yakılan
ve fakat ayinlerde yıkılan
az biraz da cinnetimiz var
ihtimâl şimâlden bir rüzgâr
ve ar tabi bu bize ar
dar gelse de yenimiz
bu kırığı yine saklar
ezkaza gelmedik bu hayata
azdık aslında
ama kastında
yokluğu keyfe keder
söylesem ve bırakıversem ortaya
kim geçer tek kalemde
ama vardır elbet âlemde
deli bir yürek
kürekleri çekecek
ne minnete
ne mihnete bel bağlamak mümkün
ama yine de kendime küskün
gücümün yettiğince
el açıp göz yumup
cinneti bir cennete bağlamak için
uzunca bir duadayım
/ea/
Cevap Yaz