3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1349
Okunma

I
kısa ve öz bir bildirge son sayfada
yan yana düşmüş ve sahipsiz bir kaç kelime
boş bir sayfanın iki satırında
ince bir sızı gibi asılı dururken
sessiz bir film gibi akıp gidiyor hayat
sahneler arasındaki kopukluk anlaşılamadan
kaç kelime
içimize hapsedilmiş sorulara yanıt olabilir ki
inadına bir çözümsüzlükle
faili meçhul bir cinayet dosyası gibi
tozlu raflara kaldırıldığında aşk
iğreti kalıyoruz
muhatabı olmayan her söz kadar
anlamını yitiriyor
ve şahitsiz kalıyor hayat
yakamızı bırakmayan bir eksiklik duygusu
hiç bir yere not düşülmüyor artık hiç bir söz
II
yaşamaktan daha zorlu bir sınav yokken
hangi not belirler
tekrarı olmayan bu sınavdaki başarıyı
barikatlar kurulsa da yollar üstüne
ölüme uzanıyor bütün yollar
bir siper ardına saklanıyor kaçak yolcu
baştan sona yazılamıyor
her masal biraz eksik ve biraz yarım
bir yıldız kayıyor
bir kahraman eksiliyor masalımızdan
ve her ölüm
kendi ölümsüzlüğünün destanını yazıyor
III
bir avuç hayal
nafile umutlar gibi akıp gitti
parça ve bölüktü
kırık bir aynaya bakar gibi baktık
İnandık ona da, her yalan gibi
kırılma noktasını çoktan aşmıştık
vazgeçilmiş ve tuzbuzken her şey
daha fazla kırılamazdık
IV
hangi düşten daha gerçektik
yaralarımız kadar emin olduk
geçmişin gerçekliğinden
en çok anımsadığımız, en derin yarayı bırakandı
her ulaşılamayan kadar sevdik
ve sonra anladık ki
bir gölge oyunuydu aslında hayat
düşlediğimiz kadar var oldular
izin verdiğimiz kadar yaralayabildiler bizi
daha ötesine güçleri yetmezdi
-ea-