BU GECE SEN VARDIN DÜŞLERİMDE



Yaşadıklarımın ve yaşayacaklarımın içinde
En özel ve en tutkulu şeydi aşk.
Nereden ve ne zaman,
Hangi karanlığın göbeğinden atıldığı belli olmayan
Hedefini şaşırmış bir mermi gibi,
Gelip saplanmıştı yüreğime bilmiyorum.
Gerçekleşmesi imkansız bir düşü kurup,
Herkesin elini uzatıpta,
Ulaşamadığı dünyama dokunduğundan beri
Düşle gerçek arasında gidip gidip geliyorum
Gökyüzünün derinliklerine doğru…
Vals bu,
Melodisi hiç gitmeyen kulaklarımda.
Beni kollarına aldığın günün şaşkınlığından
Sıyrıldığımda,
Pençelerini görüyorum omuzlarımda.
Bu ne biçim,ne aymaz bir duygudur tanrım,
Başı sonu belli olmayan,
Hayal kurmayan, ağlamayan, acı çekmeyen olsun.
Buluşma anlarının, geçmeyen zamanlar telaşından,
Kavuşmaların sarhoşluğunda
Su gibi akıp giden zamanın suçlusu tezatlıklar.
Ve ;
Umarsız ayrılıkların,
Terk edilmiş tutkuların sonucunda
Sarpa saran bedenlerde bir iç sızısı,
Sanki hiç geçmiyecek bir beyin ağrısı gibi.
Hey !...
Haberin varmı ?
Bu gece yine sen vardın düşlerimde
Deli dolu ve öfkeli.
Kızdığında ateş saçan yakıcı bakışların vardı,
Konuştuğun da kar yağdıran kelimelerin.
Sevdiklerine cömert, sevmediklerine karşı acımasız
En çirkin yüzüyle çıkıp geliveren.
Kimsenin kimseyi tanımadığı,
Kimsenin kimseye aldırmadığı,
En karanlık en korkak anlarımda, kalabalığın tam ortasında
Bırakıp gidiverecek kadar yabancı,
Yıllardır esiri olduğum, gözlerin vardı !...


Hande HAGHGOUİ

21.02.2009
Çengelköy/İSTANBUL