HADİ SOYUN GÜLÜMSEYEREK

Bu cehenem ortasında ben çok yoksulum
Susuz Kerbelâ çölündeyim yandım, kavruldum
Eğer,Hüseyn’nin kanına bulaşmak sa, sonum,
Al canımı ya rab,al feda olsun !

Konuşmaz oldu dillerin, bilmem nicedir,
Çoktan göç edip gitmişsin bu eski küçe midir ?
El insaf,biraz vicdan ve biraz da merhamet.
Habersiz ezdiğin bu kaçıncı hücremdir ?

Var git benden, yolun hep açık olsun.
Tuttuğun dileklerin, tez elden muştular bulsun,
Diyemem, kıyamam kör şeytan yoldaşın olsun,
Bırak ahüzarın, ahın hep benim olsun.

Balacanım bilesen bu yüreğim yaralı,
Bakar, hançerini sapladığın gözler hareli.
Hani, sen buralardan gittiğin o günden beri
Yağmurlar dinmedi, karlar kürülendi.

Gurbetin kokusu acı, yakar genzimi,
İçimdeki fırtına, yıkar her gün bendini,
Sen sakın korkma, ben sımsıkı bağladım dilimi,
Sende suya bakma, aynaya bak görmek için kendini.

Balacanım kabul et,hayat sekiz değil, yedi renk.
Bu gün pembe giysen bile, sonumuz hep beyaz renk.
Boyanmana gerek yok, insanız biz nihayet,
Bir gün olsun kendin ol, hadi soyun gülümseyerek !


Hande HAGHGOUİ
10.01.2009