Tam da gidiyordum.
Han dedikleri yerden geçiyordum.
Adamlar geldi.
Gülümsüyorlardı.
Yaklaştılar.
Biri saçlarımı okşadı.
Diğeri ellerimi…
Gülümsedi öteki.
Öbürü sıcacık baktı.
Beşinci adam… o, tatlı sözler söyledi; yüreğimi görünmez ellerle sevdi.
Durdum.
Heybemi indirdim.
Kaşlarımı indirdim.
Gardımı indirdim.
Birer birer çoğaldılar.
Onlar, yüzler, binler oldular.
Ellerimi çekiştirip duvara yasladılar.
Koca mıhlarla duvara mıhladılar.
Öldüğümü zannettim.
Ölmedim.
Ayaklarımdan çekip duvara yasladılar.
MIhladılar.
Haykıracak hal bırakmadılar.
Oluk oluk kana buladılar.
Olmadı.
Beğenmediler.
Kollarımı çekip, koparıp, diğer yana mıhladılar.
Yapma bir bebek gibi kalakaldım çekiçlerinin ucunda.
Ayaklarımı asılı oldukları mıhlardan kopardılar.
Kafamın üstüne kaldırıp başımdan yukarı astılar.
Biraz gerileyip baktılar.
Olmamışım gibi, çenelerinden tutup karar kıldılar.
İri adımlarla yaklaştılar.
Başımdan geçen acıyı bastırayım diye, alnımdan tutup duvara yasladılar.
Alnımın çatısını duvara, duvara, duvara…
Uzun uzun çaktılar.
Durdular.
Yere dökülen zihnimden en utanmaz olan fikirlerimi ayıkladılar.
Arkalarındaki masaya yatırdılar.
Çiçekleri, böcekleri, birtakım hayalleri tutup attılar.
Korkularımı, telaşımı ve diğer tüm zaaflarımı… örse yatırıp dövdüler.
Ateşte pişirdiler.
Çekiçle istedikleri şekli verdiler.
Göğsümde ölçtüler, biçtiler.
Kısa gelmiş olsa gerek.
Biraz da onlar eklediler.
Son birkaç kez dokundular.
Nakışlar, iplikler…
Dönüp göğsüme ittiler.
Güçleri yetmedi.
Balyoz getirdiler.
Yüzler, binlerle tuttular, vurdular.
Beni hala ordayım sandılar.
Ne kolay aldandılar.
Oynadılar, oyalandılar.
Bu eğlenceyi geniş zamana yaydılar.
Yoruldular, acıktılar.
Uykusuz kaldılar.
Geçtikleri handa şöyle bir durdular.
Duvara yaslandılar.
Şaraptan tattılar,
Hanın en temiz yatağında yattılar.
Koyunlarına birer yosma aldılar.
Günle beraber çekiçlerine sarıldılar.
Yataktan birer birer çıktılar.
Duvardaki beni aldılar, bir deliğe attılar.
Akladılar pakladılar.
Hanın kapısında nöbete yattılar.
Uzaktan beliren yalnızlığı gözünden tanıdılar.
Saçlarından kavrayıp yakaladılar, öptüler, okşadılar.
Gözlerine boş boş baktılar.
Kendi yalanlarında boğulurken, farkında olmadılar.
Söyleyeceklerim bu kadar.
Tam da gidiyordum.
Han dedikleri yerden geçiyordum.
Yoruldum.
Kabahatimdir.
Durdum.

Z. P.