Paranın öldürdüğü ruh, kılıcın öldürdüğü bedenden fazladır. walter scott
CEMRE_YMN
CEMRE_YMN

Can Kırıkları Uğultusu

Yorum

Can Kırıkları Uğultusu

( 16 kişi )

13

Yorum

29

Beğeni

5,0

Puan

213

Okunma

Can Kırıkları Uğultusu

Can Kırıkları Uğultusu


Bir sözün yetti, koptu kıyamet, bitti o bilindik huzur,
Aşk dediğin o ince cam, şimdi bin parçaya bölünür.
Ne bir vedaya fırsat, ne de bir ağıt yakmaya zaman,
Her şey bir kasırgayla savruldu, kaldı geriye toz duman.
Gözden düşen her damla
Bir enkaza dönüştü bende,
Ve ben o enkazın ortasında,
Kayıp bir ruhum kendini arayan.!
— • —
Ne kaldı ki ayakta?
Duvarlar devrildi, çatılar uçtu,
Oysa bu ev, iki kalbin üzerine büyük umutla kurulmuştu.
Şimdi her köşe,
Yalanların bıraktığı boş bir yankı,
Pişmanlık değil bu,
bu, bir iç savaşın acı sonucu
Seninle yeşeren her şey,
Bir anda savruldu, kül oldu,
O büyük sevdamız,
Tarihin en kirli tufanında boğuldu.
— • —
Bu duman neden çöktü, Göremiyorum artık önümü,
Gerçek nerede bitti,
Ne ara attı bu kör düğümü?
Ne yapsam da çıkamıyorum,
bu sisli, puslu perdeden dışarı,
Sanki her nefesimde soluyorum, yorgun bir mezarlık buharı.
Sensizliğin o sesi,
Şimdi kulaklarımı sağır eden bir uğultu,
Şimdi bütün hatıralar, paramparça olmuş birer can kırıkları,
— • —
Bak, işte duvarda asılı, sevgilim yarım kalmış tuvalin,
Üzerinde sadece siyah ve beyazın acımasız mücadelesi.
Oysa oraya bir bahar,
Bir de deniz çizmiştik beraber,
Şimdi bütün renkler kanıyor, akıyor boyalar yerlere.
Her fırça darbesi,
sensizliğin acısını taşıyan bir iz,
Ve o tuval, bizim aşkımızın Paramparça olmuş son resmi,!!
— • —
Gözlerinden aldığım mavi, artık göklerde yok,
Gülüşünden çaldığım sarı, şimdi solgun bir çığlık.
Ne kırmızı kaldı tutkudan, ne de yeşil kaldı umuttan geriye,
Tuvalin her boşluğu, kalbimdeki devasa bir deliğe eş.
Sanki o boyaların hepsi, yıkılan evimizin tozu dumanıydı,
O tuval, sessizce yanışımızın son şahidi kaldı.
— • —
Kalbim bir yanardağdı,
Sen ona, son darbeyi vurdun,
Şimdi içimdeki ateş, etrafı yakıp kavuran bir kumul.
Sen yoksun ya, bu şehir bile bana yabancı, soğuk ve yabancı,
Bütün sokaklar boş
Bütün yollar sensizlikten sarhoş.
Bu kör sis içinde,
Ne sen varsın ne de ben varım,
Sadece geriye kalan,
O büyük sevdanın sarsılmaz gölgesi,
Ve birbirine dolanmış son nefesimizdir bizim.!!

Şiir Cemre Yaman

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (16)

5.0

100% (16)

Can kırıkları uğultusu Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Can kırıkları uğultusu şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Can Kırıkları Uğultusu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Sabitlendi
Cemal İnan
Cemal İnan, @cemalinan
4.12.2025 12:58:53
5 puan verdi
Türkçemizi o kadar güzel kullanmışsınız ki.!
Emin olun.., O sözcüklerin kalbi olsa, kendinden gurur duyar.
Kısaca mı.!
Ustaca kullandiğinız kaleminiz hep kavi olsun.
Ve şairemi., En kalbi duygularımla tebrik ediyor, dualarımı gönderiyorum.
Aşık-ı boğaz
Aşık-ı boğaz, @asik-ibogaz
4.12.2025 17:52:41
5 puan verdi
Hüzünle son bulmuş bir aşkın harika duygu yüklü anlatımı olmuş hocam tebrikler saygılarımla.
Halil Köse
Halil Köse, @halilkose
4.12.2025 17:20:47
5 puan verdi
Bize şiir sevdiren bu belkide her bir yürekten yeni yeni şiirleri heyacanla okumak. Kaleminiz yüreğiniz var olsun hocam buram buram sevgi kokan güzel bir şiir tebrikler saygılar selamlar .
Celil ÇINKIR
Celil ÇINKIR, @celilcinkir
4.12.2025 13:56:51
5 puan verdi
ŞİİRİN ADI: Can Kırıkları Uğultusu
ŞİİRİN ŞAİRİ: Cemre Yaman
YORUMU YAPAN: Kalburabastı Efendi Hazretleri
(Namı diğer Celil ÇINKIR)

Aşkın enkazını bu kadar diri, bu kadar içten anlatmak…
Cemre Yaman’ın kalemi, yıkıntının tam ortasında gezinen bir ruh gibi;
her mısrada kırık bir camın keskinliğini,
her seste küllenmiş bir yangının sıcaklığını taşıyor.

Bu şiirde acı, yalnız bir hatırlayış değil;
bizzat konuşan bir varlık.
Küllerin arasından nefes alan, gölgelerden yankı toplayan bir ses…
Sevginin bittiği yerde başlayan o büyük uğultu,
şairin dilinde hem ağıt hem iç hesaplaşma oluyor.

Tuval metaforu şiirin kalbini tutuyor:
renklerin kanaması, fırçanın titremesi, boyanın yere akışı…
Hepsi, bir sevdanın ölüm tutanağı gibi.
Ve en ağır tarafı şu:
“Renkler kayboluyor ama acı, kendi rengini hiç kaybetmiyor.”

Şiirin finalindeki büyük gölge—
iki nefesin birbirine dolandığı o son alan—
aşkın bitmediğini, sadece başka bir forma büründüğünü gösteriyor.
Bu yüzden şiir, yıkıntıyı anlatırken bile sönmemiş bir kıvılcım taşıyor.

Vesselam.
“Bazı aşklar bittiğinde susmaz…
Küllerinin içinden bile konuşmayı sürdürür.”
hosoglu
hosoglu, @hosoglu
4.12.2025 13:42:18
5 puan verdi
Göğsüme yükledim zor nefesleri
Kırasım geliyor tüm kafesleri
Raylara kızarken tren sesleri
Düşüme sığınır masum tezlerim
Dosteli_
Dosteli_, @dosteli
4.12.2025 10:32:05
5 puan verdi
Cam kırıklarının açtığı yaralar geçer ama ağırdır Can kırıkları Güzel dizelerdi
nejat hoca
nejat hoca, @nejathoca
4.12.2025 09:41:59
5 puan verdi
Üstadem,“Can Kırıkları Uğultusu” şiiriniz, aşkın kırılganlığını ve ayrılığın enkazını çok güçlü imgelerle yansıtmış. 🌿

Her mısrada bir yıkımın uğultusu, bir sevdanın paramparça oluşu var. “Aşk dediğin o ince cam, şimdi bin parçaya bölünür” ifadesi, şiirin özünü ve duygusal çatısını çarpıcı bir şekilde özetliyor. Duman, sis ve tuval metaforlarıyla sevdanın hem yok oluşunu hem de kalıcı izini resmetmişsiniz.

Kutluyorum sizi; bu eser, hem bireysel bir acının hem de evrensel bir sevda kırılmasının en etkili anlatımlarından biri olmuş.

Bir sözle yıkıldı dünya,
Bir uğultu kaldı geriye,
Şiirinizde enkazdan
Doğdu kalemin büyüsü.

Ebuzer Ozkan
Ebuzer Ozkan, @ebuzerozkan
4.12.2025 09:41:18
5 puan verdi
Şairler, duyguları kelimelerle şekillendirir.

Onlar, hayatı anlamlı ve derin kılar.

Şiirleriyle yüreklere ışık saçarlar.

Siz de bu güzel şiirinizle gönüllere dokunmuşsunuz.
Kaleminiz daim olsun, selam ve saygılarımla, esenlikler dilerim.
Ali Rıza  Coşkun
Ali Rıza Coşkun, @alirizacoskun
4.12.2025 08:26:17
5 puan verdi
Kıymetli kalemdaşım, dizelerinizde aşkın yıkılışını ve geride kalan enkazın acısını çok güçlü imgelerle aktarmışsınız.
Her bölüm, bir iç savaşın ve sessiz bir çığlığın yankısını derin bir lirizmle hissettiriyor.
Yarım kalmış tuval metaforu, sevdanın paramparça oluşunu görsel bir ağıt gibi yansıtmış.
Renklerin kayboluşu, umudun ve tutkunun tükenişini çarpıcı bir şekilde dile getiriyor.
Kaleminize sağlık; bu şiir, sevdanın en ağır kırılışını ve uğultusunu unutulmaz bir edebi güçle ortaya koymuş.
Ahmet Erdem60
Ahmet Erdem60, @ahmeterdem60
4.12.2025 01:20:20
Şiir güzel finali çok daha güzel ancak sanki çok somut ifadelerle örülmüş gibi, biraz daha soyut ifadeler şiirinize çok şey katacaktır.

Tebrikler.
Etkili Yorum
Şair Mehmet Demirdelen
Şair Mehmet Demirdelen, @sair-mehmet-demirdelen
4.12.2025 01:10:44
5 puan verdi
Harika yazmış yine derin sözlerle kaleminiz siyah beyaz resimleri anlatırken duyguları içsel yolculuğuna renklerin uyumu şiire eklesenizde aşkın ne kadar güzel ve bir okadar acı ve hüzün oldunu gösteriyor kaleminiz gücü beyaz sayfalara siyah ile yazarken beğenerek okudum kaleminiz daim olsun yüreğinize sağlık Cemre hnm 👍🙏
Etkili Yorum
Destancı
Destancı, @destanci
4.12.2025 00:58:14
Umulan dağlara kar yağar efsanesinin hiç olmadığı bir evrene
Karşı kalbin en kalabalık, derin duygu merkezine…..

He…Ya ?
“Kartpostal’lar” vardı bir zamanlar aşk hayatlarımız da
Teknolojinin cinayetine hedef oldular ne yazık ki onlarda
Simli kartpostallar, müzikli kartpostallar,
Aşksal dertlerimize derman olmuşlardı yıllarca,
Üstelik duygularımıza tercüman dahası da.
Resimlerin de ki herkes, herkesin sevdiğine benzerdi mutlaka ?
Çünkü o resimleri ameli görüntüsünde ki o biz, asıl biz değil,
Yüreğimize hakim olan gizli bir ortak duygu seçerdi onları bize her defasın da
Bizler kendimizi pek bilmezdik ki hem o pembe yıllar da…..

Not:yapay zeka ürünü değildir
Etkili Yorum
Güneşin Kızı Zehra
Güneşin Kızı Zehra, @gunesinkizi1
4.12.2025 00:55:19
5 puan verdi
Bütün yollar sensizlikten sarhoş.
Bu kör sis içinde,
Ne sen varsın ne de ben varım,
Sadece geriye kalan,
O büyük sevdanın sarsılmaz gölgesi,
Ve birbirine dolanmış son nefesimizdir bizim.!!
Yüreğinize sağlık can şairem. Harika bir eser olmuş. Sevgilerimle.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL