Sevmek birbirine değil, birlikte aynı noktaya bakmaktır. exupery
CEMRE_YMN
CEMRE_YMN

BOŞLUĞUN DERİNLİĞİ

Yorum

BOŞLUĞUN DERİNLİĞİ

( 7 kişi )

5

Yorum

18

Beğeni

5,0

Puan

103

Okunma

BOŞLUĞUN DERİNLİĞİ

BOŞLUĞUN DERİNLİĞİ


Bu sessizlik, senin adınla örülmüş bir duvar.
Ne yıkılır, ne de üzerinden atlanabilir.
Her ses, buraya çarpar, bin parçaya ayrılır,
Geriye kalan, sadece benim sağırlaşmış yalnızlığımdır.

Kalbim, artık bir saat değil, zamanı ölçmüyor.
Sadece senin gidişinin anını sonsuza dek tekrarlayan,
Kırık bir zemberek sesi gibi atıyor.
Ne bir ileri, ne bir geri; sadece o anın içinde hapis.

Benden geriye kalan nedir? Birkaç yorgun nefes,
Ve avuçlarımda tuttuğum, rüzgâra feda edemediğim toz.
O toz ki, bir zamanlar senin dokunuşundu.
Şimdi her dokunuşumda, Parmaklarımdan geçmişin soğukluğu sızar.

Aynalar yalan söylüyor, gördüğüm yüz benim değil.
O, senin yokluğunla şekillenmiş, hüzünlü bir maske.
Gözlerimdeki o cam kırıkları, sadece seni arıyor.
Ama biliyorum, aradığım kişi, çoktan benden ayrılmış.

Benim için artık her yolculuk, sadece bir iz bırakma eylemi.
Gittiğim her yer, senden uzaklaşmanın bir kanıtı.
Ama ne kadar kaçarsam kaçayım, o başlangıç noktası,
Kalbimin tam ortasında, hiç silinmeyen bir mürekkep lekesi.

Şimdi bütün kelimelerim yetim, tek başlarına ve kimsesiz.
Cümle kurmak, bir ağıt yakmaktan farksız benim için.
Çünkü her harf, sana sesleniyor, biliyorum.
Ve her sessizlik, karşılık bulamayan bir feryadın sonu.

Unutmak için çabaladığım her saniye, bir boşa kürek çekme.
Çünkü sen, bir anı değil, benim damarlarımdaki kanın akışıydın.
Artık sadece bir yara değil, iyileşmeyecek olanın adı.
Ne zaman dokunsam, aynı ilk günkü gibi kanıyor.

Ve bu derinlikte, nefessiz kaldığım o son anda,
Anlayacağım ki, sen beni terk etmedin.
Ben, seninle dolu olduğum o anı terk edemedim, hepsi bu.

Cemre Yaman

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (7)

5.0

100% (7)

Boşluğun derinliği Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Boşluğun derinliği şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BOŞLUĞUN DERİNLİĞİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Sabitlendi
Celil ÇINKIR
Celil ÇINKIR, @celilcinkir
2.12.2025 23:35:23
5 puan verdi
ŞİİRİN ADI: BOŞLUĞUN DERİNLİĞİ
ŞAİRİ: CEMRE YAMAN
Yorumu Yapan: Kalburabastı Efendi Hazretleri (Namı diğer Celil ÇINKIR)

Cemre Yaman, bu şiirde yokluğun bir sessizlik değil; insanın içini içinden oyan, görünmeyen bir çöküş olduğunu öyle ince bir dille anlatıyor ki her mısra, kalbin karanlık bir koridorunda yankı gibi dolaşıyor.

Şiirin özü şu: Ayrılık bir defalık bir gidiş değildir; insanın içinde kapanmayan bir zaman yarığıdır. “Kalbim artık bir saat değil” derken, sevgilinin yokluğuyla duran bir hayatın ritmini duyuyoruz. Aynalar bile tanımıyor artık yüzü; çünkü yüz, bir yokluğun kalıplarıyla yeniden şekillenmiş.

Her bölümde, hatıraların soğumuş külüyle yaşayan bir ruhun nefesi var. Özellikle “Sen beni terk etmedin, ben o anı terk edemedim” cümlesi… Şiirin bütün yükü orada, bütün derinliği de. Bu, insanın neyi unutamadığını değil; neyi unutmaya izin vermediğini gösteren ağır bir itiraf.

Cemre, boşluğu övmez; boşluğu tarif eder. Ve okuyanın içindeki sessiz yaralara bir ayna tutar.

Vesselam.
“Bazı ayrılıklar gitmez; insan sadece onlarla yaşamayı öğrenir.”
Ahmet Erdem60
Ahmet Erdem60, @ahmeterdem60
3.12.2025 14:54:53
Bugün üç şiirinizi okudum üçü de birbirinden güzel.

Kaleminiz ve kaleme hükmeden ruhunuza sağlık.
Etkili Yorum
kundakçıoğlu
kundakçıoğlu, @kundakcioglu
2.12.2025 22:56:28
Boşluğun derinliği

Bizler hayatın öğrencileriz çünkü okur ve yazarlığımız var başkalarından ayıran özellik şiir yazmamız şiir bir köprüdür bir buluşma noktasıdır geçtiğimiz paralı köprüler gibi değildir. Kırık bir köprüden ancak biz karşıya geçebiliriz.

Suyun
Taşın
Toprağın
Ve hatta evrenin bir güçü vardır.

Ki insanında bir güçü bir kişiyi kırk kere deli dersen deli olur derler inanmıyorum bir insanı kırk kere deli dersen deli edersin oysa o deli değilse deliren söyleyen olur.

Mesela sırtından vurulan bir kişi bir iki derken sırtını dönmek zorundadır. Sizi üzen sizi kahreden kişiden uzak durmak gibi bir şey kafam almadı der geçeriz. Hayat umduğumuz kadar uzun değil onunda bir ölçüsü var yok olup gideceğiz oysa geride yazdıklarımız kalacak şiirler besteler şarkılar işte bizim güçümüz bunlar diye düşünüyorum.

Hani bazen ben birini çok sevdim diye başlarız eee derler ne oldu benden önce gitti ilk aşkım deriz eee ne oldu bunlar hayatta bir sarmaldır diye düşünüyorum

Gençliğimde arkadaşlar ban Rıza Polat Akkoyunlunu Başkentin Koltuk Meyhaneleri şiirini okurlar dı ezbere okurdum kafalar çekilince bir kere daha okumazdım o zaman sazı al eline derlerdi bir hoş muhabbet giderdi
Hepsi bir anda kaldı kimi ömrünü tamamladı kimi ayrı şehirlerde hayatta yaşam savaşında yaşanılan anı kaldı geriye.

Güzellikleri hatırlamak İnsan ömrünü pozitif enerji verir. Ustan her şeyin bir dokusu bir kokusu bir de ömrü var derdi asıl olan kendin için kendine değer vermek bir canın var o da bedenine lazım ve en çok sevdiğim sözü sana değer veren senden değerlidir derdi.

Bütün olumsuz kirlenilmişliklere savaşlara rağmen

Kendimi

Hayat güzel
Hayat güzel
Hayat güzel diyen

Liderimiz Mustafa Kemal Atatürk'ün yolunda mücadele ederek direnek yaşayacağım diyerek noktalıyorum.

Saygı ve selam ile


Mehmet DEMİR
Mehmet DEMİR, @mehmetdemir1
2.12.2025 22:31:44
ayrılığın ardından kalan derin bir içsel yarayı ve bu yaranın zamana rağmen kapanmayan izini bu denli güzel bir şekilde anlatıyor olmak, sessizlik duvar, zaman ise sürekli aynı acı anı tekrar eden kırık bir zemberek olarak betimlenmiş ki unutmanın değil, unutmaya çalışmanın yorgunluğu vurgulanıyor.

toz ve cam kırıkları, mürekkep lekesi gibi imgeler, yokluğun somut bir ağırlığa dönüştüğünü gösteriyor olması mükemmeldi ve kendini bile tanıyamayacak kadar bu yoklukla şekillenmiş olması, ne kadar uzaklaşsa da başlangıç noktasının hala sevilen kişinin bıraktığı izin o kalbin merkezinde kaldığını hissediyor olma duygusu olağanüstüydü.

en çarpıcı yanı
terk eden kişi değil, terk edilemeyen bir andır.

bu yönüyle şiir, ayrılığın içte yarattığı sessiz ve derin yankının güçlü bir tasviri gibi işlenmiş olağanüstü güzellikte bir çalışma
tebrik ediyorum selam ve saygıyla
Destancı
Destancı, @destanci
2.12.2025 22:06:39
Demek, insanın sureti suretine yansıyor. Siret gülerse, suret de gülüyor. İnsanın tebessümü, siretinin şükür, teslimiyet ve rıza halinde olduğunun göstergesidir.
Kalbin içi insanın suretidir.
Kalp, insanın göğüs kafesinin altında yer alan ve çam kozalağı gibi olan maddî yapı değildir.
Siirde bunu gayet güzel belirtmiştiniz
Yalnız dediğimi yapin görsel olayını deneyin şiire ruh katar
Bir ressama dedimki bir resim sergisinde
Ben sizin resimlere siir yazayım
siz benim şiirlerime resim yapabilirmisin dedim şaşırdı ilginç dedi siirke resmi birleştirmek fikri her zanan heyecan vermiştir bana saygılarımla
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL