0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
44
Okunma
Ey Berzah’taki Sevgili
Mutluluğumun celladı oldu gidişin,
Yüreğime ilmik ilmik işlendi gülüşün.
Habersiz sevdirdin, ey berzahtaki sevgili,
Sensiz bu limandan kalkar mı bu gemi?
Bir yanım galu belâda, ayrılığıyla yanar,
Bir yanım bu dünyada kavuşmak için arar.
Ateş topu mesken etmiş âşık gönlümü,
Görmeyince sevgili, soldu gönül gülü.
“Git!” dedin… Hasretine cevaptır bu sır,
Yarıldım, temizlendim — sabır içre sır.
Ne güneş hoş, ne ay, ne de kâinat,
Yordun beni ey sevda, heyhât!
Nereye baksam, nereye aksam, dar yerim,
Göster bana iki arşın mahzen,
Orda seninle kalayım.
Ne zaman gelmek isterse sana bendeki gönül,
Gönül gönüle karşı derler,
Gelmiş sendeki gönül.
