0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
29
Okunma
Ne Garip
Ne garip,
insan en mükemmel sûrette yaratılmış,
ama kendine ait hiçbir şey yok.
Nefes alır,
ama o nefes Rahmân’dandır.
Nefes verir,
yine O’na döner.
Doğarken can alır,
ölürken can verir,
ama can da O’nundur,
emanettir sadece.
Toprak için nice oyunlar eder,
nice hileler, cambazlıklar…
Oysa sonunda toprağa döner,
borcunu sessizce öder.
Kısacası insan, hep borçludur;
isteyince kabadayı,
verirken korkak...
Oysa bilseydi,
veren de O, alan da O,
var eden de, yok eden de O.
