3
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
154
Okunma
Bir rüzgâr geçti, dal sustu, taş dinledi,
Gölgeler uzadı, gün kendiyle yenildi.
Bir an durdu dünya, içimde bir serinlik,
Adını bilmediğim bir his, derinlik.
Saatler yürüdü, ben kaldım geride,
Bir iz bıraktı gözlerin pervazımda.
Ne dün var, ne yarın; şimdiyle sarılı,
Bir nefes kadar yakın sonsuzluk arası.
Gecenin omzunda bir yıldız düşerken,
Uyandım sessizliğin nabzını dinlerken.
Her şey geçiyor, ama aynı kalıyor,
Kalbim kendi yankısında savruluyor.
5.0
100% (9)
Cevap Yaz