3
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
283
Okunma
Bir zamanlar sessizdim, gölgemde kayboldum,
Diz çökmüştüm hayata, içimde solgundum.
Kırık aynalara bakıp kendimi ararken,
Bir başka ben çıktı, gecelerde yankılandım.
Sustum, çok sustum… kelimeler küstü bana,
Bir damla gözyaşıydım, sığmazdım zamana.
Sonra bir kıvılcım, yandı içimde ansızın,
Küllerimden doğarken, ben bile şaşırdım.
Değiştim…
Gecelerden sabah oldum,
Yaralardan umut buldum.
Eskiden kaçtığım aynada
Şimdi dimdik durdum.
Artık ne rüzgâr savurur beni,
Ne de fırtına korkutur.
Ben kendimi seçtim yeniden,
Yolumu da, yönümü de unutmadan kurdum.
Cevap Yaz
