10
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
142
Okunma

Eşik dar, yüklerin geçemez içeri,
Unvan düşer, maske susar.
Doğru, çıplak bir ışık gibi
Gözünü değil, niyetini sınar.
İçeride yankı yok, söz azdır,
Yalan kendi sesinden utanır.
Ayna yoktur ama her yüz
Kendini ilk kez tanır.
Kapının ardı ne cennet ne ateş,
Ne ödül vadeder ne tehdit.
Sadece şunu fısıldar kulağına:
“Olduğun gibi gel,
Olmadığını bırak.”
Nice yolcu döner eşiğinden,
Çünkü hakikat ağırdır omuzda.
Ama bir adım atan bilir artık
En uzun yol,
İnsanın kendine vardığıdır.
5.0
100% (15)