kahverengi gözlerinde uyut geceyi,
ışığını kaybetmiş bir yıldız gibiyim
bir rüzgârın içimde yankılanışında üşüyor kalbim

her bakışın hatrımda
bir şehrin susması gibi şimdi
Işıklar sönüyor içimde,
karanlık adını fısıldıyor duvarlara

bir selamına hasret kaldı mevsimler,
zamanın ipi çözülüyor ellerimde.
her şey sende duruyor,
bense beklerken kendimi unutuyorum günlerde

Bakışında soluklanmak ister yorgunluğum,
dudaklarımda yarım kalmış bir masalın sevda yanığı
ellerin bir sığınak,
Sabah olmasın artık,
aydınlık,
sensizliğin adıdır şimdi

yangın gözbebeklerinde başlasın istiyorum
ellerimizde büyüsün
kül olsak bile, sevda yeniden doğmayı bilir

bu gece ben sen olayım
ay ışığı saklansın saçlarının arasına,
rüzgâr bile dokunmasın
dudaklarımızdaki mühürlenmiş izlere

hatıralar sussun, yalnız şimdi konuşsun

göğsümde çırpınan yaralı bir kuş,
kanatlarında geçmişin izi,
nefesinde sen
uçmak istiyor maviliğe,
ama gökyüzü senin gözlerinin tonunda yanıyor

Ve biliyorum...
bu bir rüya, evet

sen yoksun artık,
kirlenmişti aşk ellerimizde...