0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
141
Okunma
Kur’ân-ı Azam’dır o, levh-i ezelden gelen,
Her harfi nur, her ayet rahmetle dolan gelen.
Yedi kat arş içinde kelâm-ı Hak’tır O söz,
Semâda melek iner, aşk ile okuyan gelen.
Ne zebânî erişir, ne akıl sırra varır,
Batın olur anlayan, zahirle kalan gelen.
Sûre sûredir kevser, ayet ayettir şifa,
Gönülden inerse nur, candan akan yelken gelen.
Ebced çözer izini, cifr okur gizli mana,
Harf içinde aşk yatar, sır olur arif bilen.
O Kitab-ı Muhkem’in bahrinde yüzen kurtulur,
Dalmak gerek aşkla ki, mana ola zâhir olan.
TURHAL der: Bu azamet harfle mi anlatılır?
Sükût eyle, kalb ile dinle, sana ferman gelen.
