Anadolu yandı, dört bir yanı kan,
Yedi düvel çöktü, kalmadı derman.
Gazi çıktı, dedi: "Ey Türk uyan!"
Kurtuluşun adı Cumhuriyet’tir.

Yıl bin dokuz yüz yirmi üç sonbahar,
Milletin kalbine doğdu taze nar.
Başkent oldu Ankara, etti karar,
Devletin tacı da Cumhuriyet’tir.

Maziden atiye kurulan bir köprü,
Yüz yıllık sevdaya düşürdük küfrü.
Kadın, erkek eşit, budur her türlü,
Hakkın temel taşı Cumhuriyet’tir.

Diyar diyar gezer, söyler Turhal’ım,
Bu cennet vatana kurban bu halım.
Hürriyet sancağı, tutar bu elim,
Sonsuza dek bizim Cumhuriyet’tir.

Dilimize, tarihe, verdi önem,
Medeniyet yolu, çizdi kalem,
Işığından alıp, yürüdü âlem,
İrfanın güneşi Cumhuriyet’tir.

Sanayi canlandı, fabrika kuruldu,
Bilimle, fen ile aydınlık buldu,
Her yoksul vatandaşa ekmek verildi,
Kalkınmanın sesi Cumhuriyet’tir.

Gençliğe emanet, bu büyük eser,
Göğsümüzde bayrak, gururla gezer,
İlelebet yaşar, hiçbir şey ezmez,
Milletin nefesi Cumhuriyet’tir.

Atatürk’ün izinde, çağdaşlaşma var,
Yüreklerde sevgi, gözlerde bahar,
Cehaleti yenen, büyük bir nehar,
Umutların yeşi Cumhuriyet’tir.

Yiğit dedelerden bize yadigâr,
Kanla, terle kuruldu bu kutsal diyar,
Gök kubbede çınlar bu ulu karar,
Varlığın simgesi Cumhuriyet’tir.

Bu büyük sevdayı, söyler Âşık Turhal,
Bayrağım dalgalanır, göklerde bu hal.
Ne şanlı bir tarih, ne büyük bir yol,
Yaşasın ebedi Cumhuriyet’tir.

( 29 Ekim 2025 )

Hüseyin TURHAL