0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
42
Okunma
Gecelerde yanar ten gibi ruşen bir ay doğar,
Göğsünün kıyısında sabah uykusu solgar.
Tül perdeden içeri süzülen gamzeli buhar,
Aşkla eğilir üstüme, dudağımda naz u zar.
Söz düşer kirazına, susarak dillenir özlem,
Bir bakışla içimi içirir şehvet-i dem.
Saçlarının gölgesi dökülürken boynuma,
Yakınlıkla yanarım, tutuşur aşk oyunu da.
Ter damlar alnına, kalbime iner her ıslak iz,
Bir öpüşle çöker geceye sükûtun deniz.
Ten teni tanıdıkça, zaman dağılır azar,
Nefes nefese aşk, aralanır her sırla nazar.
Turhal der ki: Geceler vuslatı çağırır her an,
Bir gülüşünle başlar cihan, biter her figan.
Hüseyin TURHAL
