0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
112
Okunma
Gazel
Çiğdem’e olan aşkım Leyla vü Mecnûn’dan beter,
Bu garip gönlüm dahi onlardan betâbet çeker.
Aşk şarabın sundu ol yâr, içip mest oldum hemen,
Ne akl kaldı ne sabır, bağrım her dem yâre açar.
Yârin dudağından âb-ı hayat yerine nûş etsem,
Çiğdem’in rengi gibi morlar giyip canı coşar.
Bu sevda yollarında Ferhad’a dönsem ne gam,
Bunca cefa çekmeye gönlüm bir bahâne arar.
Gözümden akan yaşlar pınar değil, bir nehir,
Visâl hasretiyle can bülbülü dem-be-dem ötüşür.
Sanmayın ki bu dert fânidir, geçicidir,
Ölsem de kabrimde aşkın nârası kalır, taşar.
O nazlı çiçeğin bir bûsesi olsa bana ihsan,
Gerçek âşık odur ki, canın yâre eyler feda.
Bu aşkın şarabı cana tatlı gelse de yakar,
TURHAL o anı âbâd eyler, cennetten sayar.
Hüseyin TURHAL
