​Neden sevdim, bilmezsin. Belki ben de tam bilmem.
Bir girdap ki bu, çekildim dipsiz sulara bilmezsin.
Sen kıyıda durursun, ıslanmazsın bilemezsin,
Bense her nefeste batıyorum kahrolası yârlara.

​Sana anlatsam, dilsiz kalır kelimelerim,
Hangi hüzün bu, hangi yara, hangi kader?
Gözlerine baktım diye mi titrek ellerim,
Yoksa sen miydin, en baştan bana yasak yer?

​Bir dram sahnesi bu, perde inmez, bitmiyor.
Ben figüran bile değilim, gölgenin gölgesi.
Kalbime saplanan o görünmez ok dinmiyor,
Sustuğum her harf, sensizliğin en acı bestesi.

​Oysa sen gülüyorsun, haberin yok fırtınamdan.
Sana sığınmak istedim, sen o limanı bilmezsin.
Ben seni, kendimden bile gizlediğim bir yalandan,
Ve o yalanın hiç bitmeyecek gerçeğinden sevdim.

​Ne diyeyim şimdi? "Neden sevdim bilmezsin" işte.
Bu ateş ki içimde, ne köz olur ne duman.
Bir damla yaş gibi eriyorum her düşte,
Senin hiç okumadığın, yarım kalmış bir roman.