Bir sevda ki bende
Seninle göz göze
Acısını yaşadım her nefeste
Huzurunu buldum yüzünde

Seninle doğdum
Seninle büyüdüm
Derdini derdim bildim
Kalemi tuttu elim
Dilimden döküldü yüreğim

Mürekkebe akarken gözlerim
Hayaline kapıldı düşlerim
Aslında olan sen değildin
Varlığın yokken var ettim


Acılarını acilarimla yoğurup
dert edindim kendime
Sesini Sesime damıtıp
eş ettim yüreğime
Gözlerini gözlerime
sürgün ettim gönlüme
Yine de olmadı
başaramadım seninle

Zamanı durdurdum adında,
bir nefeslik umutta,
Yüreğim kaldı ardında,
bir yarım kalan duada.
Ne kadar silsem de seni
iz bıraktın her duvarda,
Yine de olmadı,
başaramadım hayatta…

Yollar seni fısıldadı,
her taşında adın vardı,
Bir yağmur damlası oldum,
düştüm sensiz akşamlara.
Ellerin yoktu tutacak,
gözlerin uzak limanda,
Yine de olmadı,
başaramadım bu aşkla…

Ruhunu ruhuma giz eyledim
Hakkımı üzerine helal ettim
Sevginin değerini çok geç olsa da anladım.
Kahvenin telvesinde bıraktım.
Huzurun sesini,
Mutluluğun adresini,
Bulamadım, kalbindeki yerimi.

Ben geceleri çok severdim
Sevdanın rengini tanımadan önce
Ben Güneşi bilmezdim.
Senin gönlünü tanımadan

En iyisi yeşilin tonlarindaydı
Mutluluğun adresi
Orkideler açardı gülüşünde
Sessizligin sesinde


Bende kayboldu, sevdanın rengi.
Gökyüzünde parlayan yıldız gibi.
İçimde bir kanat sesi, çırpınır kuş gibi.
Hasretine sürgün edilmiş,
Özgürlüğe tutsak, bir esir gibi.

20.10.2025
Nurçin Aysel Çelik