Her sabah bir tebessümle uyanırdım güne
Seninle her acı dönüşürdü bi güle
Sen şimdi bakmaz oldun bu yüreğe
sen kaldın dilimde bir dua ile

Koymuştun kafana gitmeyi döndüremezdim
İçindeki yanan ayrılık ateşini söndüremezdim
Dökülen gözyaşlarimi bir umutla durduramazdim
Ayrılık yazan kadere baş kaldıramazdim

Büyüttüm seni içimde sensiz gecelerin çığlığında
Bir ses vermedin bir el etmedin feryadıma
Sen yolunu çoktan bulmuştunda
Gideceksin diye ben kaldim arafta

Yokmuş gönlünde yerim görmemişim
Dudaktan dökülmeyince sözler bilememişim
Her şeyden habersiz kalbimi yoluna sermişim
Bu cihanı en çok ben kendime dar etmişim

Yokmuş gönlünde yerim görmemişim
Dudaktan dökülmeyince sözler bilememişim
Her şeyden habersiz kalbimi yoluna sermişim
Bu cihanı en çok ben kendime dar etmişim

Vazgeçtim artık senden de sevginden de
Sevdiğini yarı yolda bırakana yer yok bu gönülde
Kırık dökük baş başa kaldım hayallerimle
Yoldaş eyledim dert kervanini kendime

Şimdi ben de gittim senden
Her yerde söyle artık ayrılık türkülerini
Yazsınlar mezar taşıma katili sevdiği
Daha yer yok bana bu cihanda sana bu gönülde...

Vazgeçtim artık senden de sevginden de
Sevdiğini yarı yolda bırakana yer yok bu gönülde
Kırık dökük baş başa kaldım hayallerimle
Yoldaş eyledim dert kervanini kendime

Şimdi ben de gittim senden
Her yerde söyle artık ayrılık türkülerini
Yazsınlar mezar taşıma katili sevdiği
Daha yer yok bana bu cihanda sana bu gönülde...

17.08.2025
Nurçin Aysel Çelik