0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
95
Okunma
Yazdım onca şiir, hikâye, fıkra,
Hepsinde gizli bir izdin sen.
Kelimeler yetmedi anlatmaya,
Kaldın yalnız kâğıt üstünde, sessiz ve derin.
Bir zamanlar kalbimdin —
Şimdi tozlu bir rafta anısın sadece.
Ne bir sitem, ne de umut var içimde,
Yalnızca sükûtun yankısı gecede.
Git artık, gelme geri,
Gözlerin hâlâ düşümde gizli.
Ama öğrendim, sevgi bazen
Susarak da biter sessizce, gizli gizli.
Unuttum seni,
Ve seni sevmeyi...
Bir dua gibiydi umutlarım,
Olmayacağını bile bile ettim her geceyi.
Gözlerimde kanlı yaşlar kurudu çoktan,
Adını anmaz dilim, hatırlamaz gönlüm.
Ne kaldı senden bana,
Ne de benden sana bir “dön” sözü.
Artık uzatmanın manası yok satırların,
Dönsen bile bulamazsın beni.
Sen güney, ben kuzey artık —
Ve aramızda suskun bir eylül esiyor sessizce.
Elveda...
Sevdiğim.
5.0
100% (2)
