ABİDİN, MAZLUM VE SATANA DESTANI

Bolu’nun yollarında yürür Abidin,
Dürüstlüğüyle tanır onu herkes, emin.
Mazlum da yanında, sessiz, sakin,
Dostlukları sağlam, yürekleri yakin.

Derken çıkageldi Satana Hanım,
Cırtlak sesli, süslü püslü, pek hanım hanım.
“İşler çok yoğun, eziliyorum aman!”
Deyince Abidin’in yüreği yandı o an.

İyi niyet işte, inanır hemen,
“Gel sana kefil olayım,” der içten.
Mazlum da saf, ekler peşinden,
“Biz destek oluruz, düşme dertlerden.”

Viktor sahneye girer, karizmatik beyefendi,
Çiçek sulamayı sever, huyudur sever bu işi,
Kadınlara zaafı var, gizler güya,
Ama herkes bilir, sır değil bu rüya.

Abidin, Satana’yı Viktor’a yollar,
“Bir görüş, derdini anlat, işler kolaylar.”
Ama Viktor fırsatı kaçırır mı hiç?
Odaya alır Satana’yı tek kişilik.

Ne konuştular bilinmez, sır kaldı orda,
Ama Viktor’un gözleri parladı sonra.
Satana’yı kayırdı, aldı yanına,
Abidin’i kenara itti sonunda.

Satana süslendi, şirinlik sattı,
Viktorun odası oldu ikinci mekanı.
Çok geçmedi, işler karıştı fena,
Abidin’in şefliği düştü, verildi Satana’ya.

Tam bu sırada devreye girdi Fettan,
Ortada dolaşıp bağırır her an:
“Eşi hainlikten atılan kadın,
Şef yapılırsa karışır ortalık, sakın!”

Ama bilmez ki ağzı yüzünden,
Abidin’le Mazlum düşer sürgünden.
Biri depoya, biri temizlik işine,
Torba torba bela döküldü peşine.

Fettan sonra: “Korkmayın, ben yanınızdayım’’ dedi,
‘Üstte tanıdıklarım var, korurum sizi!’
Ama sözleri boş, desteği torpilin gücü,
Dostlarını sattı, ortada kaldı mavra süsü.

Viktor sonunda Satana’yı Bolu’ya yolladı,
Cüzdanını açtı, paraları salladı.
“Git yeni hayat kur, burada artık kalma,
Ben de başka kuruma, yeni avlara dalmaca.”

Satana boşandı, yeniden evlendi,
Geçmişi sildi, yepyeni sahneye girdi.
Viktor makam büyüttü, yoluna devam,
Fettan işinde kaldı, hâlâ palavram.

Peki ya Abidin? Pişmanlıkla doldu,
Mazlum da temizlikte ömrü soldu.
İyilik ettikçe hep kötülük buldular,
Ama vicdanları temiz, masumdur onlar.

---

Son söz:
Dostluk kefil ister, ama dikkatli seç,
Her gülen yüze kanma, içini ölç biç.
Yılanla dost olursan, sokar en sonunda,
Abidin’le Mazlum öğrendi işte bu yolda.