Kalbimin izlerinde sen yürüyorsun hâlâ,
Her adımın yankılanıyor göğsümde
Ve ben sessizce takip ediyorum seni.

Gözlerimde bir şehir var, seninle dolu,
Her köşe bir hatırayı taşıyor,
Kalbimin izlerinde sen, gölgemle beraber.

Bir gülüşün kalbimde iz bıraktı,
Bir bakışın ruhumu sardı gece boyunca
Ve ben hâlâ izini taşıyorum her nefeste.

Sensiz geçen zaman, bir boşluk gibi ağır,
Her anım senin adını mırıldanıyor,
Kalbimin izlerinde sen, iz bırakmaya devam ediyorsun.

Rüzgârla gelen koku, saçlarından bir anı,
Her nefes bir hatıra taşır içimde
Ve izlerin hâlâ canımı yakıyor sessizce.

Geceler uzun, yıldızlar uzak,
Kalbimde bir boşluk, bir sızı,
Ama sen hâlâ iz bırakıyorsun gecemin ortasında.

Bir dokunuşun düşer aklıma,
Her his bir yara gibi, derin ve sessiz,
Kalbimin izlerinde sen, hâlâ yanımda.

Adım adım yürürken kendi yalnızlığımda,
Senin izlerin peşimde, silinmez
Ve ben sadece izlerini takip ediyorum.

Bir damla gözyaşı düşer pencereme,
Her damla bir anı, her anı bir iz,
Kalbimin izlerinde sen, kaybolmayan bir rüya.

Sana dair her şey bir yankı gibi,
Kalbim seninle çarpıyor hâlâ
Ve izlerinle dolu her köşe, her sokak.

Rüyalarımda seni ararım,
Ama elim boş, dokunamam sana,
Kalbimin izlerinde sen, her zaman bir adım önde.

Bir fısıltı düşer içime geceden,
“Ne yaptın bana?” diye sorar kalbim
Ve izlerin hâlâ sarmış beni sessizce.

Zaman geçse de silinmez hatıran,
Her adım bir iz bırakıyor içimde,
Kalbimin izlerinde sen, kaybolmayan bir yara.

Gecelerin sessizliği bana senin sesini hatırlatıyor,
Her köşe seninle dolu, her köşe acı
Ve ben hâlâ kalbimin izlerinde seni arıyorum.

Bir umut düşer yavaşça kalbime,
Ama kaybolur sabahın ilk ışığında,
Kalbimin izlerinde sen, hâlâ orada, hâlâ benimle.

Ve işte buradayım, hâlâ yanıyorum,
Kalbimin izlerinde sen, kaybolmamış bir sevda,
Ve ben hâlâ seni taşıyorum, her nefesimde.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(18 Eylül 2025)