3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
120
Okunma
Hasret miyim, yoksa tutsak mı
Bilmiyorum bu kalbin dar hücresinde…
Adını anmadan geçen her gün,
Bir zincir gibi ağırlaşıyor bileğimde.
Yüreğime sığmayan bu özlem,
Geceleri uyutmayan,
Sabahları yorgun kılan bu bekleyiş.
Özgürce yaşamak varken,
Bir gülüşünün esaretinde sürgünüm.
Bu sessizliği delen iç çekişlerim?
Her nefeste sana yaklaşır gibi olup
Her susuşta senden biraz daha uzaklaşmak,
Kalbimin en derin yerinde
Bir kapı var sana açılan,
Ama anahtarı kaybolmuş çoktan.
Ayrılığın gölgesinde büyüyen ben?
Belki de ikisi aynı şeydir;
Hasret, görünmez bir zindan,
Tutsaklık ise özlemin diğer adı.
Sorarım kendime her gece:
Özlemenin sınırı var mı?
Yoksa hasret de tutsaklık gibi
Bitmeyen bir kader midir?
5.0
100% (3)