SEN BÖYLE YAPARSAN

Sen böyle yaparsan, ben sana âşık olurum o zaman,
Bir gülüşün yetiyor, içimdeki kış eriyor yavaşça.
Kalbim uzun yıllar suskun kaldı, şimdi ses buluyor kalanla.
Sokak lambası altında bekleyen gölgem sana dönüyor.
Bir isim fısıldanıyor dudaklarımdan, yalnız sen duyuyorsun.
Ve dünya küçülüyor, geriye sadece ikimizden bir şeyler kalıyor.

Gözlerin bir pencere açıyor, karanlık evime ışık doluyor.
Bakışınla büyüyor içimde saklı duran çocuk bahçesi.
Ben bütün yorgunluğumu senin omzunda unutmak istiyorum.
Ne kadar saklasam da kalbim sana her gün teslim oluyor.
Bir çiçek gibi açıyorum sana, kokum sende kalıyor.
Sen böyle yaparsan, ben senden geri dönemem o zaman.

Bir şarkı çalıyor radyoda, sesi senden izler taşıyor.
Sözleri duymuyorum, çünkü içimde sen konuşuyorsun.
Her mısra, senin gülüşüne eklenmiş bir hatıra.
Kulağımda hep aynı tını, adını saklayan bir melodi aslında.
Ne yana dönsem yüzün beliriyor ne yana baksam sesin.
Ve ben kendime soruyorum, bundan kurtuluş yok, kesin.

Bir sokak köşesinde rüzgâr eser, saçların düşer aklıma.
Kaldırım taşları bile seni hatırlatıyor bana usulca.
Adımlarımı sayıyorum, her adımda sana biraz daha yakınım.
Sensiz geçen yıllar, avucumda ufalanan kuru yapraklar.
Ben seni ararken büyüdüm, ben seni ararken eksildim.
Şimdi buldum, ama korkuyorum, yine kaybedermiyim.

Bir kahkahan çınlıyor, bütün sessizlik duvarlarını yıkıyor.
İçimde susmuş ne varsa seninle yeniden doğuyor.
Kalbim eskimiş bir kitap gibi senin elinde açılıyor.
Sayfalarından düşen hatıralar, sana dair yeniden yazılıyor.
Benim için zaman sende başlıyor, sende bitiyor.
Ve ben yalnız sana ait olunca kalbim teselli buluyor.

Bir dokunuşun, yıkılmış köprülerime yeni yol oluyor.
Geçmişin ağır yükünü seninle taşımak kolaylaşıyor.
Ne acı kalıyor ne de pişmanlık; sen hepsini siliyorsun.
Karanlık odalarım seninle ışığa kavuşuyor, aydınlanıyor.
Seninle konuşmak demek, hayatı yeniden öğrenmek demek.
Ve ben susmayı unutuyorum, sadece seni dinliyorum.

Bir gün uzaklaşsan bile, izlerin kalbimden silinmez.
Çünkü adını taşıyor artık bütün eşyalarım, bütün sesler.
Kalemim bile senin hatırınla yazıyor, kâğıt sana kokuyor.
Ne yapsam senden kurtulamam, sen içim istiyor.
Ben senin olmadığın bir hayatı tahayyül bile edemem.
Sen böyle yaparsan, ben senden vazgeçemem.

Bir gölge gibi değil, bir ışık gibi geçiyorsun içimden.
Bütün yollarıma iz bırakıyorsun çok derinden.
Ne zamandır suskun olan rüyalarım seninle uyanıyor.
Göz kapaklarımda hep senin hayalin dolaşıyor.
Sabahı seninle karşılamak, duamdaki tek dileğim.
Ve ben mucizelere inanmayı seninle öğrendim.

Bir sokak lambası yanıyor, gölgen uzun uzadıya uzuyor.
Ben gölgende bile kendimi emanet hissediyorum sana.
Bir mendil gibi dalgalanıyor adın içimde usulca.
Sanki bütün şehir, senin gelişini bekleyen bir meydan.
Kalabalıklar içinde bile yalnız sana dönüyor yüzüm inan.
Çünkü kalbim senden başka kimseyi görmüyor o zaman.

Bir sessizlik çöker, senin adınla anlam bulur geceler.
Yalnızlığım senden sonra bana dokunmaz, korkutmaz.
Ben yalnızlığımı bile seninle paylaşmak istedim.
Çünkü seninle susmak, kelimelerden çok uzağa kaçmaktır bilirim.
Dudaklarımda titreyen tek hece yine sendin.
Ve ben bu heceyi ömür boyu saklamak istedim.

Bir şiir yazıyorum, bütün dizeleri sana dönüyor.
Kalemim bile senden başkasına itaat etmiyor.
Sözlerimde sen varsın, nefesimde sen varsın.
Kaçsam da saklasam da sen her yerde, her andasın.
Benim içimde bir şehir var, adı seninle başlar.
Ve bütün yolları senin kalbine çıkar.

Bir gün göz göze gelirsek, bütün geçmiş silinecek.
Çünkü bakışların, yılların bıraktığı yaraları iyileştirecek.
Bütün yalnızlıklarımı seninle bırakmak isterim geride.
Çünkü senden önce hayat, eksik bir cümleydi sadece.
Seninle tamamlandı, seninle anlam buldu yeniden.
Sen böyle yaparsan, ben sana hayat veririm ömrümden.

Bir ömür geçer, hatıralar birikir, sen hep kalırsın.
Çünkü kalbim sana dair yazılmış bir defter sayfasıdır.
Ben hangi sayfayı açsam karşımdasın sen.
Ne eksiliyor satırlar ne de bitiyor bu hikâye.
Aşkın adı sen olmuş, ömrümün adı sen.
Ve ben bu adı silmek istemiyorum hikayemden.

Sen böyle yaparsan, ben sana âşık olurum o zaman.
Bir gün, bütün yılların yükünü sana bırakırım inan.
Çünkü senden başka kimse taşıyamaz kalbimi.
Seninle büyüyor, seninle eksiliyor bu hayat her an.
Ve ben her gün yeniden aynı duayı fısıldıyorum:
Sen böyle yaparsan, ben sana âşık olurum o zaman.

SAVAŞ ÖZEL