BAYRAMPAŞA

Bayrampaşa’da bir sabahçı kahvesi,
Her zamanki gibi ikimizin hikayesi,
Aradan yıllar geçmiş ama,
Her şey seni hatırlatıyor bana.

Aklından ne geçiyor diye sorma bana,
Eğer düşünüyorsan kalbin eziliyordur ona,
Biliyorum, yüreğin hâlâ bir şeyleri saklıyor sana,
Sustuğunu duyuyorum; sessizlik bile anlatıyor seni bana.

Kanasın kabuk tutmuş yaralar,
Kan akarsa eğer diner bütün sızılar.
İçimdeki yangın, senin adınla alev alır,
Her nefesimde bıraktığın gölge yeniden canlanır.

İsmetpaşa yokuşunda yürürken düşüncelerim seni arıyor yine,
Her adımımda yüzün beliriyor, sokak lambaları bile benziyor sönen ömrüme,
Rüzgâr taşıyor kokunu Taşköprü Caddesi’nin geceye bakan diline,
Sanki şehrin her duvarında yazılı kalan bir izsin sen içimde.

Orta mahallenin sessizliği çökerken üstüme bir ağırlık gibi,
Hatıralar geçiyor önümden, sanki zaman bıraktığımız yerden akıyor sana,
Sen yokken bile yanımda yürüyen bir hayal var hâlâ,
Varlığınla acıtan ama yokluğunla öldüren garip bir rüya.

Kocatepe’nin soğuk kaldırımlarında dolaşırken titriyor ellerim,
Senden kalan bütün anılar, geceyi yarıp içime işleyen birer gizem,
Kapanmayan yaralarımı yokluyor her sessizlik, her adım, her hecem,
Bu şehirde neye dokunsam sen çıkıyorsun karşıma, neden?

Terazidere’nin dar sokakları bile soluyor sensizlikle ey sevgili,
Gözlerimin önünden geçiyor gidişin; aklımın karanlığında yankılanan bir teli, saçımdaki ak gibi.
Ne zaman unutmaya kalksam, kalbim seni çağırıyor yeniden sessizce,
Sanki kader, bizi ayırsa da içimizde büyüttüğümüz şey ölümsüz bir melodiye dönüyor hala.

Ama biliyorum; bazı yollar kavuşmaya değil, kabullenişe çıkar usulca,
Bazı acılar zamanla diner, belki de sanılır ama aslında kök salar ruhun en kuytusuna,
Seninle yaşadığım her an, bugün bile dokunuyor kalbimin donuk noktasına,
Ve ben, bu caddelerde yürürken seni hiç bırakmamış gibi taşıyorum omuzuma.

Bayrampaşa’nın üstüne çöken sis, sabahın erken saatlerinde anlatıyor her şeyi bana,
Sanki sen oradaymışsın gibi bir yerlerde, gözlerin değiyor soğuk havanın buğusuna,
Ben sustukça içim konuşuyor; adımlarımın sesinde bile duyuyorum seni yana yana,
Ve anlıyorum;
İnan anlıyorum,
Bazı aşklar biter, bazılarıysa şehrin ruhuna kazınır sonsuza.

SAVAŞ ÖZEL