Ben bir Aytendir tutturmuşum oh ne iyi
Aytenli içkiler içip sarhoş oluyorum, ne güzel!
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin,
Biraz Ayten sürüyorum, güzelleşiyor.
Şarkılar söylüyorum,
Şiirler yazıyorum Ayten üstüne.
Saatim her zaman Aytene beş var
Ya da Ayteni beş geçiyor.
Ne yana baksam gördüğüm o,
Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor.

Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz,
Günlerden Aytenertesidir.
Odur gün gün beni yaşatan.
Onun kokusu sarmıştır sokakları,
Onun gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam kızıllığında onun dudakları.

Başka kadını övmeyin yanımda, gücenirim.
Ayteni övecekseniz ne alâ, oturabilirsiniz.
Bir kadeh de sizinle içeriz, Aytenli
İki laf ederiz.
Onu siz de seversiniz benim gibi.

Ama yağma yok Ayteni size bırakmam.
Alın tek kat elbisemi size vereyim,
Cebimde bir on liram var
Onu da alın gerekirse.
Ben Ayteni düşünürüm, üşümem.
Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar.
Parasızlık da bir şey mi?
Ölüm bile kötü değil Aytensizlik kadar.

Ona uğramayan gemiler batsın,
Ondan geçmeyen trenler devrilsin,
Onu sevmeyen yürek taş kesilsin,
Kapansın onu görmeyen gözler,
Onu övmeyen diller kurusun.
İki kere iki dört, elde var Ayten.
Bundan böyle dünyada
Aşkın adı Ayten olsun.

Ümit Yaşar Oğuzcan