Misafirlik Adabı

Güler yüzle aç kapını, bir selamla buyur et,
Tatlı dilin, gülen yüzün, sofradan daha kıymet.
Misafiri davet ederken, vakti iyi seçmeli,
Son anda değil de önceden, nezaketle söylemeli.

Evine gelen misafire, önce yerini göster,
Lavaboyu, kıbleyi de, söylemek büyük bir değer.
Rahat etsin gönül rahat, bilsin nereye gideceğini,
Misafire kolaylık sağla, yormasın arayış seni.

Bir bardak su bırak odaya, uzun yoldan gelene,
Bir çay demle, atıştırmalık sun yorgun bedene.
Yemek yaparken sor gönlünü, ne sever ne istemez,
Ağır yemekten kaçın ki, mideyi rahatsız etmez.

Misafir odan ayrı olsun, mahremiyete dikkat et,
Mutfağa yakın yer olmasın, gözleri yemekle dert et.
Hoşlanmadığı kimseleri, davet etme yanına,
Misafirin gönlü kırılırsa, bir daha zor gelir sana.

Konuşurken sakın ola, gamlı dertli söz açma,
Siyaseti, mezhebi bırak, sohbete tuz katma.
Çocuklara da sabırlı ol, yanında onları azarlama,
Kalp onarmak zordur, Misafir huzursuz olursa.

Misafir kalkarken de, güler yüzle uğurla,
Arkasından konuşma, dedikoduya bulaşma.
Misafir senin aynandır, nazik ol, onu kırma,
Zorla değil, içten gelerek sevgiyle sarıl ona.

Misafir de bilsin haddini, usandırmasın ziyareti,
Temiz giyinip, izin alsın, bilsin edep kaideyi.
Ev sahibine yük olmasın, ikrama naz etmesin,
Sevinç ve kederde dost olsun, ikiyüzlü olmasın.

Misafirliğin ruhunda, sevgi ve saygı saklıdır,
Hoş sohbetle açılır kalp, kırılmazsa haklıdır.
Ev sahibi misafire, gönül köşkünü açmalı,
Misafir de kıymet bilip, saygıyla karşılık sunmalı.

Gönül sofrası kurulur, yemekle değil muhabbetle,
Misafirlik iki kalbin, buluşması bir hürmetle.
Bilirsen bu incelikleri, açılır dostluk kapısı,
Misafir de ev sahibi de, bulur iç huzur dünyasını.