Kimin nesisin sen?
Bu kadar tanıdık biri,
Gözlerinle dokunduğun bakış,
Her şey ne kadar yakın.
Bir serçenin kanat çırpışından mı geldin,
Yoksa eski bir masalın unutulmuş sayfasından mı?
Sonsuzluğa bakan bir resimsin.

Kimin nesisin sen?
Bir bulutun gölgesi gibi peşindesin,
Yoksa bir yıldızın düştüğü yerde mi?
Bir ezgi fısıldıyorsun sanki,
Bildiğim ama hatırlayamadığım.
Hangi nehrin suyusun,
Hangi dağın yankısı?
İçimde bir kök saldın,orman gibi.

Kimin nesisin sen?
Yürüyüşün bir şiir gibi,
Sözlerin bir rüya sanki,
Geçmişimin en güzel anı,
Geleceğimin en parlak ışığı.
Bir zamanın kayıp parçası mıydın,
Yoksa yeni bir başlangıcın habercisi mi?
Benim ruhumun yoldaşı,

Kimin nesisin sen?
Biliyorum, belki bir cevabın yok,
Ya da bu soru sadece bir başlangıç.
Sen, bilmediğim bir yerin aynasısın,
Kendi içimde bulduğum bir parça.
Sen, benden önce de varmışsın sanki,
Sonsuzluğun bir nefesi var orda,
Benim yitirilmiş baharım, Taa kendisi.

Kimin nesisin sen?
Cevap vermek zorunda değilsin,
Belki de sadece var olman yeter.
Sen, benim bilmediğim bir dilin türküsü,
Ve ben, o türkünün kayıp sözleriyim.