Gazel-i Aşk u Sevda
Severse ins ü cânı yakar o şem’-i cemâl,
Yanıp tüter
gönülde daim âh u melâl.
Mey-i nazınla mest olur dil-i şeydâ her dem,
Süzüldükçe gamzenin, cân olur hezâr hayâl.
Gonca-lebinden dökülür şeker-i naz u edâ,
Bülbül-i dil her nefes eyler figân u nevâ.
Mâh-ı cemâlin
doğalı cümle felek hayrân,
Gözlerim âhır
gece senle bulur seher-i sabâ.
Bir nigâhınla harâb oldu bu gönlüm, ey yâr,
Kim okur kim dinler artık ne kitab u mesel.
Mecnûn misâli düşer
aşkına her cân u ten,
Her nefes yâd eder adını, yakar âh u elem.
Severse insan, cihân cümle
gülistân olur,
Aşk ile dert değil, kalbe hemân dermân olur.
Cevap Yaz