Adalet İstiyorum

Adalet istiyorum;
bir sofraya oturduğunda herkesin aynı ekmeği bölüştüğü,
kimsenin açlıkla sınanmadığı,
kimsenin başkasının artığına muhtaç bırakılmadığı bir dünya düşlüyorum.

Adalet istiyorum;
terazisi altınla, makamla, isimle eğrilmeyen,
gözleri güçlüye kör, yoksula ise sağır olmayan,
herkesi aynı güneşin altında eşit gören bir adalet arıyorum.

Adalet istiyorum;
bir çocuğun gözyaşını silerken,
başkasının kahkahasıyla alay konusu edilmeyen,
toprağa düşen kanın üstüne sessizlikle örtü çekmeyen,
her canı aynı değerle kucaklayan bir adalet.

Adalet istiyorum;
suskun kalemlerin yeniden yazdığı,
korkuya teslim olmamış dillerin haykırdığı,
tarihin kirli sayfalarını temizleyecek kadar güçlü,
geleceğin çocuklarına gururla bırakılacak kadar berrak bir adalet.

Adalet istiyorum;
gökyüzünün mavi olduğu kadar gerçek,
toprağın bereketi kadar vazgeçilmez,
her insanın alnına yazılmış hak gibi,
hayatın özünde saklı duran bir adalet.

Adalet istiyorum;
ki bir gün kapılar korkuyla kapanmasın,
hiçbir çocuk açlıktan uykuya dalmasın,
hiçbir anne evladını kara toprağa gömmesin,
ve insanlık kendi yarasını kendisi sarmayı öğrensin.

Adalet istiyorum;
taşların susmadığı,
ırmakların kan taşımadığı,
her yolun barışa vardığı,
her sesin aynı yankıyı bulduğu bir dünya için.

Adalet istiyorum;
çünkü onsuz ne özgürlük tamdır,
ne umut ayakta kalır,
ne de insan insana bakabilir gözünü kaçırmadan.
Adalet istiyorum, çünkü başka türlü yaşamak yaşamak değildir.

Adalet istiyorum!
Yüreğimde ateş, dilimde fırtına,
duvarlara çarpan bir çığlık gibi yükseliyorum:
Bu dünya susarak düzelmeyecek!

Adalet istiyorum!
Ta ki zincirler paslanıp kırılana,
ta ki zalim hesap gününde titreten aynaya bakana,
ta ki insanlık diz çöküp kendi utancıyla yüzleşene kadar!

ADALET İSTİYORUMMMM....


Yusuf Ak ( Yusâver)