Dünyanın Peşinde

Dünya malına kapıldık, gönülden verdik,
Sevdalandık servete, hayallere daldık.
Bizi sürükledi ardına, götürdü bir yola,
Bilinmeze doğru hızla, kaybolduk orada.

Erkek, kadın demedik, gece gündüz çalıştık,
Servet derinleşti, gönülden feragat ettik.
Kazancımız büyük sandık, ama neyi yitirdik?
Düşünmedik bir an olsun, neyi geride bıraktık?

Büyük evler kurduk, duvarlar yüksek,
Ama içleri boş kaldı, hane oldu sessiz, tek.
Herkes işine koştu, o devasa evlerde,
Mutluluk mu kayboldu, yoksa huzur elde mi?

Anne işe gidiyor, çocuklar kreşte büyüyor,
Evet, mal mülk var ama yürekler küçülüyor.
Kazandık arabalar, evler ikincisi oldu,
Ama çocuklar büyürken, annesi nerede soldu?

Para var, şükür elbet, Allah bereket versin,
Ama bir sofrada toplanmak bile artık imkansız.
Aile içi bağlar, zayıfladı farkında değiliz,
Dostluk, kardeşlik kayboldu, boş kaldı dizimiz.

Bir evde oturup sohbet etmek mi zor oldu,
Herkes kendine dönük, kalpler dondu, soğudu.
Kazandık çok şey, kaybettik daha fazlasını,
Bereket gitti, huzur oldu kaybolan hasılatı.

Maddi imkanlar genişledi, evler yükseldi,
Ama dostluklar, akrabalar, hepsi silindi.
İş büyüdü, para çok, ama neye yarar?
Kalpten huzur gidince, hayat anlamsız kalır.

Toplanamaz olduk, ailemizle bir arada,
Sohbetler kayboldu, kaldık yalnızlıkta.
Parayla alınmaz saadet, sevgi gerek,
Dünyaya değil, yüreğe yatırım demek.

Bir sofrada toplanmak, en büyük kazanç,
Aileyle geçirilen vakit, işte asıl barış.
Mal mülk genişlese de, yüreğimiz daraldı,
Huzuru yitirdik dostlar, dünya bizi aldattı.

Şimdi dönüp bakalım, neyi unuttuk,
Kaybolan şey belki de, gönülden huzur.
Kazandık ama kaybettik, bunu fark edin,
Dünyanın peşine değil, hakikate yönelin.