Adem oğlu doğduk geldik bu dünyaya,
Nice yollar varmış insan olma rüyaya,
Adem oğlu olmak yetmez, düşünsene,
İnsan olmak gerek, bak içindeki sahne.

Her can aynı nefes, aynı özden gelir,
Kimisi insanoğlu olur, kimisi bir nehir,
Bazısı şehvetle, ihtirasla yanar,
Bazısı iyiliğin peşinden koşar, akar.

Kötülük denen zehir, ruhları sarar,
Hırs, bencillik gelir, insanı bozar,
Şeytanın vesvesesi yolda bekler,
Kimi direnir, kimi düşer, gönlüyle seyreder.

Hayvanlardan aşağı olur insan bazen,
Haksızlıkla, zulümle, batar en derine,
Ama kalbiyle yürüyen, iyilikle dolu,
Ulaşır zirveye, geçer tüm engeli yolu.

İnsan şerefli mahlûk, seçilirken özel,
Kendi elleriyle yazar kaderini güzel,
Bir yol var çıkarır seni göğe kadar,
Bir yol var indirir, karanlıkta kalır.

İhtirası bırak, gönlüne bak,
İyilikte yarış, kötülükten sakın bak,
Gör bak, zamana da hükmedersin o an,
İnsanoğlu olur, aşarsın her plan.

Zirveye çıkanlar, kalbi temiz olanlar,
Kibrini atanlar, dünyaya doyanlar,
Kötülükten arınıp, sevgiyle bakanlar,
Mekânı aşar, zamanı saranlar.

Ademoğlu olmak kolay, herkes bilir,
İnsanoğlu olmaksa derin bir fikir,
İnsanlık tahtı yüksek, ancak layık olan,
Gönlüyle, ruhuyla ulaşır, en sağlam plan.

Sen de seç kaderini, iyilikten yana,
Kalbinle yürüdüğün her an, sonsuza,
Adem oğlu olmak yetmez, bil ki dostum,
İnsanoğlu olmak en büyük sonsuz yolum.