0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
98
Okunma
Eğilirsen Basamak, Dik Durursan Sığınak
Eğilme! Dik dur! Silinmesin iz’in,
Çiğnenir toprağın, kaybolur öz’ün.
Kendi kıymetini bilmezsen eğer,
Bir gün başkasının taşında göz’ün.
Basamak olursan, çıkarlar üstten,
Ne selam verirler, ne bakar yüzden.
Yorgun ömrün altında ezilir,
Ne arar yürekler, ne sorar sözden.
Dik duran sığınak olur fırtınada,
Gölgesi huzurdur çorak ovada.
Düşen bir can gelir, yaslanır sana,
Kalbin bir limandır dar bir zamanda.
Boyun eğmek kolay, satmak kendini,
Ama zor onurla taşımak benliğini.
Bir kez kırarsan omurganı sen,
Artık doğrultamaz kimse belini.
Ey insan! Eğilme rüzgâr önünde,
Yürü dimdik, hakkın şanlı yönünde.
Unutma, eğilen kökler çürür,
Ama dik duran çınar ölmez gövdesinde!
"Eğilme ki gökler sana eğilsin,
Dik dur ki mazlum sana değinsin."
5.0
100% (1)
