I.
Üstüme başıma sinmişsin
gittim diyorsun
Şimdi senin
bir kurşundan ne farkın var sevgilim?

II.
Çoktandır
bir gelincikten
daha kolay bükülüyor boynum

III.
Doksanların sonu
Bir ara hükümet bana savaş açmıştı
Yaralayamamıştı beni
ayakların kadar

IV.
(Dudaklarım hala
orta pişmiş yumurta kıvamında
Özlemişsindir diye söylüyorum)

V.
Çimento tozu gibi
sil sil geçmiyor
hüznün yüzüme oturmuş lekesi

VI.
İtiraf ediyorum
Aslında çok mutsuz değilim
Bir daha gelsem hatta
kibriti eline ben veririm

VII.
İskelede oturuyordum geçen gün
Aklıma sana bir terlik almak geldi
Gitmemişsin gibi

VIII.
Evimde duvarlar konuşuyor çoktandır
Çiçekler sustu

IX.
Ah o ayakkabıların!
Yırtık olsalardı
delik
kirli
ya da serseri
Gidemezdin değil mi?

X.
Biliyor musun
delirmemek için
batıl inançlar edindim

XI.
(Duydum)
Allah seni bildiği gibi yapsın!
İnsan ağlattığı
şehirleri
sayar mı

XII.
Dışarıdaki izleri silmek kolay
Bir yağmur yapabilir bunu
ya da birkaç temizlik işçisi
Evini değiştirirsin mesela
mahalleni olmadı şehrini
-Recep abi minibüsünü değiştirmiş
Pakize halam saç şeklini-
Ya içerideki izler?
O resimlerin söyledikleri…
O gelgitler …

XIII.
Gitmesen olmaz mıydı?
Yıldızların adını sen biliyordun
ve çiçeklerin
ve denize kıyısı olan şehirlerin

XIV.
Hadi gel
Kuşların nereye göçtüğünü
merak etmiştin
der
geçeriz




Özgür SARAÇ / Râzı