Kendine bir cennet bulmak için
bakıyordun
o siyasi haritaya
Parmağın nasıl da dolanıyordu
-hatırlıyorum-
üzerinde iştahla

…

Çok beklersin o şehrin
İsa’nın annesi gibi
sana sarılmasını

…

Gitmen değildi
acıtan
Dönmeme ihtimalindi

…

Sana muhalif falan değildim
Galibiyete ihtiyacın vardı
diye
karşına geçmiştim

…

Aynalardı hep yalan söyleyen
sen beni terk ettin
Kavuşmak -anlıyor insan-
sana dar gelen
bir elbiseydi sevgilim

…

Delirdim ilk zamanlar
Ben zorlanırken nefes almakta
şehrin -hiçbir şey yokmuş gibi-
uyumasına
Yetmezmiş gibi kuşları da kandırıyordu
ve A4 kağıtlarımı
Çöpçüler oluyordu ayakta
ve boşalmış şişelere söven adamlar
-sarılarak karanlığa-
Ne çok bağırdım
“Ulan meşum şehir!
Benimle çöpçülerle şişeden adamlarla
uğraşmayı bırak da
şu hırlayıp duran köpekleri
topla koynuna”

…

Günaha batmak unutturabilir mi seni
diye çok düşündüm
Kendimi kollarına
bir uçurumdan atlar gibi bıraksam
Utandım da yapmadım
çekildim kenara
şeytanla çelik çomak oynamadan

…

Bir ben bir de kağıttan gemiler
seviyoruz
celladımıza gülümsemeyi

…

Yanlarında her birinin bir süre sonra
parmaklarım kırılıyor
dudaklarım yırtılıyor
Sen ol işte kıyametim
beni başkalarına verme sevgilim

…

Leandros da
terkedilince iyi yüzemiyormuş
biliyor muydun?

…

Tarih okuyorum
kan kokusu geliyor satırların çoğundan
Yapboz parçası gibi
Tanrı figürleri
mitolojiden
Hep bir ağızdan konuşan
filozofların kargaşa sesi
felsefeden…
Senin suçun bu hal
Şehri terk ettin
nasıl unutacağımı söylemeden

…

Gidenleri Döndürmenin
101 Sihirli Yolu
adında bir kitap
yazmamış Jean Bodin
Yazsaymış Allah biliyor ya
iyi para verirdim

…

Kuşların ağzındaki dal
işaret oluyor döneceğine dair
Taştaki yosunun yönü
Duvardaki yarım gölge
ve bağlaçlar
Evet bağlaçlar bile…

…

Yeni mahallelerle
gittikçe büyüyor şehir
Üstüne
değiştirip duruyorlar tabelaları
ve eski mahallelerin isimlerini
Korkuyorum
döner gelirsen
bulamazsın diye beni

…

Neydi o cümlen
“bazen aşk
bir dilim salçalı ekmektir” mi?
Özledim salçalı ellerini

…

Sözüm söz gelirsen
Gerdanında çiçekleri uyutmak yasak
cümlemi sileceğim dilimden



Özgür SARAÇ / Râzı