İntikam alıp da sonunda pişman olmaktansa, affedip de pişman olmak daha iyidir. cafer b. muhammed
BÂİN-İ ADLÎ
BÂİN-İ ADLÎ
VİP ÜYE

EBED-ÜL ABAD 15: ŞEB-İ FERDÂ

Yorum

EBED-ÜL ABAD 15: ŞEB-İ FERDÂ

( 1 kişi )

0

Yorum

1

Beğeni

5,0

Puan

83

Okunma

EBED-ÜL ABAD 15: ŞEB-İ FERDÂ

Şeb-i Ferdâ, gecenin en koyusudur,
Gözler kapanır, kalpler uyanır o anda.
Karanlık ne kadar derinse,
İçindeki ışık o kadar parlar.

Zaman susar, saatler unutulur,
Ruhun derinliklerine bir yolculuk başlar.
Sessizlik bir derviş misali sarar her yanı,
Ve yıldızlar göz kırpar ufuktan uzakta.

O gece, yalnızlık dost olur insana,
Kendi nefsiyle hesaplaşır, yüzleşir.
Kırgınlıklar, umutlar, pişmanlıklar,
Hepsi bir arada, gönül aynasında.

Şeb-i Ferdâ, sabra çağrıdır,
Yarınların habercisi,
Ve duaların sükûnetidir.

Yollar kapansa da,
Kalpte açılan kapılar vardır.
O kapılar ki,
Sonsuzluğun sırlarını fısıldar.

Gözyaşları ırmak olur,
Ve her damla, bir yıldız olur geceye.
İçte yanar o ateş,
Kül olur hüzün, doğar sevda yeniden.

Şeb-i Ferdâ’da bekler insan,
Bir vuslatın müjdesini,
Bir aşka tutulur sonsuzluğa,
Ve kalp, yolunu bulur karanlıkta.

Sözcükler sustuğunda,
Hissedilir o büyük sır,
Varlık ve yokluğun ötesinde,
Bir hayat başlar sessizce.

Bu gece,
Gecelerin en güzeli,
İçimizdeki sonsuzluğun habercisi,
Ve her nefeste yeniden doğuşun sesi.

Kalbinde saklı bir mehtap gibi,
Sonsuzun kapısını aralar.
Ve yıldızlar kadar eski,
Ama taze, yepyeni bir hayat.

Her karanlık gök, sonunda aydınlanır,
Her hüzün bulutunun ardında bir bahar saklıdır.
Ruhun küllerinden doğan alev,
Yolunu aydınlatır, yürür yeniden.

Sabrın sabahında, umutlar filizlenir,
Geçmişin yükü hafifler, taşlar erir.
Her kederin ardından,
Bir ferah doğar gönülde.

Şeb-i Ferdâ, sırların gecesi,
Dua ve feryadın buluştuğu an.
Kainatın sessiz tanığı,
Ve kalbin derin yankısıdır.

Gecenin koynunda uykuya dalan şehirler,
Rüyalarında huzuru arar,
Yalnızlık ile dost olan ruhlar,
Sonsuzluğa dair bir hikâye yazar.

Yıldızların her biri,
Küçük bir dua,
Ve her dua,
Bir umut demetidir.

Bu gece,
Her kalp biraz daha sevgiyle çarpar,
Ve her nefes,
Bir varoluş manifestosudur.

Unutma ey yolcu,
Şeb-i Ferdâ bir geçittir,
Zamanın ötesine açılan,
Ve ebediyetin kapısını aralayan.

Her karanlık gecenin sonunda,
Mutlak bir sabah vardır.
Ve o sabah,
Ruhun nihai vuslatıdır.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(26 Temmuz 2025)

Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (1)

5.0

100% (1)

Ebed-ül abad 15: şeb-i ferdâ Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Ebed-ül abad 15: şeb-i ferdâ şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
EBED-ÜL ABAD 15: ŞEB-İ FERDÂ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL