Gör ki, zerre zerre lütuf serpilir kainata,
Her yaprakta, her damlada bir Rahman’ın imzası var.
Ne büyük bir sırdır bu, bilinmez derinlerde,
Saklı kalır gizlice, naz ile gülümser her anda.

Bir zerre, bir hikmet, bir rahmet ışığıdır,
Kulların yüreklerine düşen o saf niyazdır.
Bazen görünmez olur, bazen yakar geceyi,
Bir an gelir; kalbi sarsar, kıyameti yaşatır.

Lütuf ki, ne deryadır ne de gökler kadar geniş,
Halk eden her şeyi saran, çepeçevre kuşatan nefestir.
Ama zerrecikler hâlindedir, kıymeti bilinmez çoğu zaman,
Oysa bir zerre lütuf, bin kainatı besler, var eder.

Gönül kapısını aralar bir fısıltı gibi,
Kulların en mahzununda, en yalnız anında bulunur.
Hicranın en koyusunda, umudun en ince telinde,
Zerre-i lütuf vardır; sevgiyle ısınan bir sükunet.

Her nefeste, her secdede, her harf de gizlidir o,
Kalbe yerleşir, rûha can verir, yaşatır hakikati.
Lütuflar ki sırlarla örülmüş, insanın kılıcında bir tesbih,
Gözden kaçan detayda, incelikte saklıdır hâkikat.

Ne kahrından kork, ne de şefkatinden yoksun kal,
İkisi de lütuftur, her biri bir ders, bir hazine.
Lütufla sınanır kul, sabrıyla müjdelenir,
Küçük zerreciklerde gizlidir her büyük nimetin kaynağı.

Dünya dediğin bir yansımadır, zerre zerre lütuf,
Kainatın harf harf yazıldığı mukaddes bir levhadır.
Biz, o levhanın okuyucusuyuz, anlamaya çalışan,
Her zerresinde O’nu gören, her zerresinde O’nu bilen.

O lütuf ki, gafletin perdeini yırtar, açar kalpleri,
Her zerresiyle aydınlatır yolu, yolcuyu yola çıkarır.
Yaradan’ın nazarından bir pınar gibi akar,
İçenler susuz kalmaz, susayanı hep bulur.

Lütuf denizinin dalgalarıdır merhamet, şefkat, bağış,
Bir zerre sevgi, bir zerre muhabbet, bir zerre ihsan.
Ve biz küçük zerrecikleriz, bu deryada yüzen,
Lütufla var olan, lütufla yok olan.

Ey gönül! Sakın unutma, her zerre bir mucizedir,
Kainatın en küçük parçasında bile O’nun adı yazılıdır.
Ve bu ad, bu nur, bu lütuf, sana doğru uzanır,
Senin kalbini sarar, seni sonsuzluğa taşır.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(26 Temmuz 2025)