0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
50
Okunma
ANNELER AĞLAMASIN DİYE ÖLDÜK
Bir duayla büyüdük biz:
Oğlum, adını önce secdede öğren!
Ve sonra çıktık sokaklara
Sırtımızda kefen değil,
Annemizin duası vardı.
O gece,
Bir anne kapıda bekledi,
Ama bir oğul,
Köprüde ebediyete yürüdü.
Kanıyla yazdı:
> “Annem ağlamasın diye öldüm.
Çünkü ben,
Vatan toprağında yetim büyüyen
Bir dua çocuğuyum.”
Tankın önünde duran gövde,
Sadece cesaret değil,
Bir annenin gözyaşına setti!
Ay yıldız göz kırptı,
Şehidin alnına bir öpücük kondurdu gece.
Ve yıldızlar,
Bugün hâlâ
O annelerin sessiz feryadıyla parıldar.
Ne acıdır:
Vatanı korumak için
Evladını feda eden annelerin
Yürekleri hâlâ aynı kabirde atar.
Ama bilinsin:
Biz bu toprakları,
Toprağa düşenlerle değil,
Göğe yükselenlerle vatan kıldık!
HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(15 Temmuz 2025)
5.0
100% (1)