0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
85
Okunma
Ben susmayı öğrendim, Tomris
Sen gittikten sonra
Kalbim bir mezar gibi sustu
Ve o mezara
Sadece senin adını gömdüm.
Sol yanımda bir şey var
Adını koyamadım
Ama her gece ağrıyor
Doktorlar kalp çarpıntısı diyor
Oysa ben biliyorum,
Bu birine susmakla başlıyor
Ve kimse duymuyor bu çarpıntının feryadını.
Sen konuşmuyorsun
Ben susuyorum
Ve ikimizin arasında büyüyen
Bir dağ var artık
Adı: sessizlik.
Gözlerimin içinde bir göl var
Senin bakmadığın kadar derin
Sol yanımda bir şehir var
Senin yaşamadığın kadar yalnız
Ve ben
Her gün o şehirde
Adını duymadan seni yaşatıyorum.
Sol yanımdaki sessizlik
Bir dua değil artık
Bir veda da değil
Sadece seninle yaşanıp
Seninle unutulamayan bir bekleyiş...
HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
5.0
100% (1)
