Sustum, Tomris
Çünkü söyleyecek her şey
Yorulmuştu gözlerimde
Dilim artık seni anlatmak istemedi
Ama sen konuştun
Ben susarken bile
Bir kelime etmeden
Bütün tercihlerinde bağırdın.

Ben seni korumak için sustum
Sen ise unutmak için konuştun
Kalbime değil,
Kendine seslendin hep
Çünkü benimle kalmak,
Bir aynada kendine bakmak gibiydi
Ve sen
Kendini hiç sevmemiştin.

Sustuğum her gecede
Bir karar verdin
Ben vazgeçtim demeden
Sen benden gittin
Ben bir suskunluk büyüttüm içimde
Sen ise o boşluğu
Hiçliğe doldurdun.

Biliyor musun Tomris,
Bazen insan konuşarak değil,
Seçerek bağırır.
Senin sözlerin yoktu belki
Ama neyi sevdiğini,
Neyi terk ettiğini
Yüzümdeki çizgilerden öğrendim ben.

Ben seni sevdiğim için sustum
Sen beni sevmediğin için sustun
Ama ikimizin sessizliği
Aynı kitabın farklı sayfalarıydı
Ben dua ettim
Sen unuttun.

Sustum,
Ama kalbim kayıt tuttu
Sözler değil
Suskunluklar büyüttü içimdeki yangını.

Ve şimdi anlıyorum
Sustum, çünkü kaybetmek istemedim
Ama sen
Beni, ben susarken kaybettin.

Sustuğum yerde sen konuştun Tomris...
Ve işte bu yüzden
Sana bir daha asla
Sükûnetimi bile emanet etmem.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(13 TEMMUZ 2025)