Her sabah gözlerimi açtığımda,
zihnime dolan yüzünle karşı karşıya kalıyorum
Ve günlerdir güne göz yaşları ile başlıyorum
Sebebi sensin..

Biliyordum, bu his senin taşıyamayacağın kadar derindi
Biliyordum, hissettiklerimle tek başıma mücadele edeceğimi
Yine de kızamıyorum sana, ama tükenişlerimin
Sebebi sensin..

Gülüşünün güller açtırdığı kalbimde şimdi karanfiller boy veriyor
Umutlarımın içi boş, hayallerimin yolları kapalı
Yine de ah’lar etmiyorsam sana
Sebebi sensin

Gün gelir anlarsın beni, günü gelir anlarım da seni
Ellerimi tutup beni bir uçurum kenarında bırakışını da unutamam
Unutamam tenime sinmiş izlerini
Şimdi avaz avaz bağırmıyorsam, sükuneti mey eylediysem
Sebebi sensin..

Sebebi sensin tüm beklentilere girişlerimin
Bir tek kelimeyle tarumar olan ruhumun da
Hasretle yandığım sevdanın uğruna diz çöküşlerimin de
Sebebi sensin..