2
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
195
Okunma
Ben sana gelirken çok kişi eksildim.
Adım adım azaldım,
öyle böyle değil—
kendime bile varamadım sonra.
Bir yolun ortasında unuttum sesimi,
bir cümleye sıkışıp kaldı kalbim.
“Gelirim,” dedim,
geldim.
Ama kimse yoktu bana açılan kapılarda.
Belki ben bile yoktum.
Artık kapıları çalmıyorum.
Çünkü öğrendim:
Bir yere varmak,
her zaman biriyle mümkün olmuyor.
Ve bazı insanlar,
sen ne kadar gidersen git
karşılamaya çıkmıyor.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz