0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
97
Okunma
Bir yudum ekmeğin bile memleket kokmadığı yerdir.
Dilini bilen olur ama sesini anlayan azdır.
Gönlün hep bir çukura düşer ya,
o çukurun adı hep memlekettir.
Herkes dönerken anılarına,
biz bavullarda taşırız geçmişi.
Bir türkü duysak, gözümüz nemlenir.
Bir tandır kokusu gelse, yutkunuruz.
Ve gece olunca hep aynı dua:
"Bir gün... bir gün dönerim."
Ama dönemezsek eğer,
gömün beni buraya değil...
Memleketimin dağının eteğinde bir yere,
çocukluğumun geçtiği o toprağa.
Çünkü insan bazen yaşarken değil,
ölünce döner memleketine.
5.0
100% (5)